Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

ALWAYS


Βγήκε σήμερα το ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ με πρωτοσέλιδη τη Μυστική (εδώ γελάνε) Έκθεση του Μαξίμου για την ολοσχερή καταστροφή που μας περιμένει, αν δεν αποδεχτούμε την ολοσχερή καταστροφή που συνεπάγεται το νέο Μνημόνιο. Δε νομίζω ότι έχει νόημα να επιχειρηματολογήσω εναντίον της Μυστικής (ξαναγελάστε, παρακαλώ) Έκθεσης. Υπάρχουν άρθρα σοβαρών (έτσι μου φαίνονται, τουλάχιστον) οικονομολόγων που αποδομούν τέτοιες Μυστικές (εντάξει, φτάνει) και άλλες φανερές εκθέσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας. Θέλω, όμως, να σταθώ στην περίφημη άποψη πολλών, του φιλελεύθερου μπλοκ κυρίως, που μιλάνε για ελλιπή ή στρεβλή εφαρμογή του Μνημονίου 1, για να δικαιολογήσουν την αναγκαιότητα του πλέον επώδυνου Μνημονίου 2 ή 3 ή 4 (να δείτε που αν δε μας χρεοκοπήσουν θα έχουμε κι άλλα πολλά).
Δεν περιορίστηκε το Δημόσιο, δε χτυπήθηκε το πελατειακό κράτος, δε δόθηκε ώθηση στην ιδιωτική πρωτοβουλία, την επιχειρηματικότητα, τις δυνάμεις της ανάπτυξης. Περιττό να πω βέβαια, θα το 'χετε καταλάβει όσοι έχετε διαβάσει προηγούμενες αναρτήσεις μου, ότι επουδενί δε συμφωνώ με τα περί ελεύθερης οικονομίας και ιδιωτικής πρωτοβουλίας ως ατμομηχανών ανάπτυξης και προόδου. Ας υποθέσουμε όμως ότι συμφωνούσα. Ποιο θα ήταν το λογικό συμπέρασμα; Ότι αυτοί που συνομολόγησησαν τα μνημόνια είναι αφερέγγυοι, κουτοπόνηροι, αναπαράγουν τη χρεοκοπημένη συνταγή της κρατικοδίαιτης επιχειρηματικότητας και επί διετία μας δουλεύουν κανονικά. Σε αυτούς λοιπόν, ζητάνε να εναποθέσουμε για άλλη μια φορά την ευθύνη για τη λήψη αποφάσεων για το μέλλον μας. Παιδιά, συγγνώμη, αλλά αυτό που λέτε έχει τόση αξία όση η βεβαιότητα φέισμπουκ φίλης φέισμπουκ φίλου ότι την επομένη της χρεοκοπίας δε θα έχουμε πετρέλαιο και σερβιέτες.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου