Τετάρτη 4 Μαρτίου 2015

ΕΝ ΟΔΩ ΑΡΑΒΑΝΤΙΝΟΥ



Στην παλαιά πολυκατοικία, λίγα μέτρα από το Λύκειο όπου ο Αριστοτέλης φιλοσοφούσε περιπατών, ο γηραιός, πλην ακμαίος, κοτσονάτος, ούτως ειπείν, Κρης εκ Χανίων ανεγίγνωσκε την αυτοβιογραφία του, το τελευταίο κεφάλαιο συγκεκριμένα. "Το κεφάλαιο αυτό το έχω ξεχειλώσει. Αχ, Θεέ μου, δε λες να με πάρεις και έχω κάνει τον επίλογο μεγαλύτερο από το κύριο μέρος". Ένα πικρό, χαρακτηριστικό, χαμόγελο σχηματίστηκε στα χείλη του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη.

Τον εμβριθή στοχασμό του φιλοσοφούντος παλαιμάχου πολιτικού διέκοψε ο χαρακτηριστικός ήχος κλήσης του Σκάιπ. Στην οθόνη του λάποπ (δώρο του Κυριάκου) ενεφανίσθη ο Κυριάκος.

- Μπαμπά, έχω εδώ έναν κύριο που έχει καταπληκτικές ιδέες. Σε θαυμάζει και θέλει να τις μοιραστεί μαζί σου.

Ο ψηλός ταράχτηκε. Την τελευταία φορά που το στερνοπαίδι του τού είχε εμφανίσει κάποιον στην οθόνη ήταν ο Μπάμπης Παπαδημητρίου, αναγκάζοντάς τον να επικαλεστεί αδιαθεσία, αφού τον Μπάμπη δεν τον είχε ούτε για στημένη συνέντευξη, όχι για ιδιωτική συνομιλία.

- Κυριάκο,σου 'χω πει...

Πριν ολοκληρώσει τη φράση του ο Θάνος Τζήμερος ήταν χαμογελαστός μπροστά του. Το σοκ ήταν μεγάλο. Πόσα μπορεί ν' αντέξει ένας ενενηνταπεντάρης;

- Εξοχότατε...
- Παιδί μου, δεν είμαι η Μέρκελ.
- Χεχε. Τι χιούμορ. Είστε πάντα αξεπέραστος. Λοιπόν, θα μπω κατευθείαν στο θέμα. Τώρα που οι ηλίθιοι του Τσίπρα καταστρέφουν τη χώρα, ετοιμάζεται το τέλειο έδαφος για να σπείρουμε τον φιλελεύθερο σπόρο μας. Για να δημιουργήσουμε ξανά!
- Κυριάκο, ήπιατε από την ανωγιανή τσικουδιά; Σου 'χω πει ότι αυτή δεν κάνει για ...
- Χεχε. έκτακτος. Λοιπόν, πρέπει να ετοιμάσουμε την αντεπίθεσή μας, ξεκινώντας από την Τζια.
- Πώς;
- Στην Κέα των αρχαίων μας προγόνων οι γέροι που ήταν βάρος για την οικογένεια και την κοινωνία θεωρούσαν καθήκον τους να αυτοκτονήσουν. Οι αβελτηρίες του κοινωνικού σοβιετικού μας κράτους έχουν ως κορυφαία έκφρασή τους τη χρηματοδότηση των συνταξιούχων από τα λεφτά του εργαζόμενου πληθυσμού. Αν κόψουμε τις συντάξεις στα 200 ευρώ ταβάνι, θα μπορούσε το κράτος να επιδοτεί τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα με 50 ευρώ μηνιαίως, να δίνει ο επιχειρηματίας άλλα 150 μάξιμουμ και όλη η οικονομία θα απογειωνόταν.
- Δηλαδή, μου προτείνετε να αυτοκτονήσω;
- Χεχε. Εξαιρετικός. Λοιπόν, τι λέτε;

Ο Μητσοτάκης πάτησε την αποσύνδεση κι άφησε τον Θάνο με την ιδέα ξεκρέμαστη.

Κοίταξε το βιβλίο. Έπεσε το μάτι του στο κεφάλαιο "Το '89 που δεν ήταν βρόμικο".

- Χαρίλαε, πόσο δίκιο είχες.

Έκλεισε το βιβλίο. Ήταν ώρα για ύπνο.