Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

ΤΟ ΜΙΣΟ ΕΥΡΩ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΟΥΚΡΑΝΙΑ ΤΟΥΦΕΚΙΖΕΤΑΙ




Ψιτ, εσύ που μας ζαλίζεις ακόμη με την πιπίλα του ευρωπαίου δημοκράτη που είναι ασφαλής και διάγει βίον ειρηνικό, τρεις απλές υπενθυμίσεις:

1. Όραμα της Ευρώπαϊκής Ένωσης είναι να δημιουργήσει συνθήκες Κίνας στα φτωχά μέλη και ΗΠΑ στον σκληρό πυρήνα, για να παραμείνει "ανταγωνιστική", ήτοι για να συνεχίσουν να τρώνε καλά οι μονοπωλιακοί όμιλοι και στην "κρίση", όπως τρώγανε και στην "ανάπτυξη". Κοινωνικά κράτη και τέτοιες αηδίες του Βίσμαρκ και του Αντενάουερ ξεχάστε τα. Ήταν για αφελείς που πηδούσαν το τείχος να ζήσουν το όνειρο της Δύσης.

2. Η Ευρωπαϊκή Ένωση απροκάλυπτα προκάλεσε τον πιο αιματηρό πόλεμο στην Ουκρανία από την εποχή της ναζιστικής εισβολής στη δεκαετία του '40. Ακόμη και λοβοτομημένος ευρωπαϊστής βλέπει ότι αν δεν είσαι έτοιμος να μπεις στην ευρωπαϊκή οικογένεια, υπάρχει και η τζιχάντ η ευρωπαϊκιά, με μπροστάρηδες τα ναζιστικά αποβράσματα.

3. Αν θεωρείς ότι η Ελλάδα δεν έχει παραγωγική βάση, σκέψου ποιο είναι το χρονικό διάστημα που η παραγωγική βάση ισοπεδώθηκε. Αν ακούς τον Τζήμερο που σου γανώνει το μυαλό με τη διαφθορά και τον κρατισμό που δεν άφησαν την Ελλάδα να αναπτυχθεί, δες την ανάπτυξη της Βουλγαρίας και της Πορτογαλίας και της Ιρλανδίας και θυμήσου ποιος αφήνει τον Χριστοφοράκο να βολτάρει στο Μόναχο και για ποιον προφανή λόγο.

Δίδαγμα: Όποιος εξακολουθεί να μιλάει για Ευρώπη της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας σε λίγο θα μοιάζει με την Λουκά. Βεβαίως, ελλοχεύει ο κίνδυνος της Ευρώπης των Λαών με την Λούκα. Έχει πολλά ποδάρια ο ευρωκαπιταλισμός.

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

ΠΟΤΑΜΙ-ΣΕΛΦΙΣ-ΑΡΙΣΤΕΡΑ

Στο λιτό γραφείο του Σταύρου η ατμόσφαιρα ήταν κάτι παραπάνω από βαριά. Δύο μπροστάρηδες της κατάκτησης της θέσης του τρίτου δημοκρατικού κόμματος, ο κατά συνθήκην αρχηγός και η καθηγήτρια με τα ατελείωτα πόδια που αγαπάει αλλά δε δεσμεύεται από τις ιδεολογίες, είχαν βάλει στη μέση τον καραφλό ποδηλάτη και τον αγαπημένο του κοινού Κίτσο, που εξέθεσαν το Ποτάμι με τα χαχανητά και τις σέλφις τους στην παρθενική βουλευτική τους εμφάνιση.

- Είστε τελείως νούμερα, γαμώ το ξεσταύρι μου;
- Σταύρο, εγώ....
- Σκάσε!!! Νομίζεις ότι είσαι με την Τσιτσιμπίκου  στην ΕΡΤ; ΕΡΤ γιοκ, αγοράκι μου! Το ψωμάκι σου τώρα το βγάζεις στη Βουλή και χωρίς εμένα ακόμα θα έβριζες τον Σαμαρά που σε έβαλε στην ευρωπολιτική.

Ο Γιώργος είχε λουφάξει και κοίταξε με δακρυσμένα (και καλά) μάτια την Παναγιά της μεταμοντέρνας διανόησης, την Αντιγόνη. Μάταια.

- Καλά σου λέει, ρε γκάου! Σε λίγο θα αρχίσετε να παίζετε και μπουκάλα με την Έλενα Ράπτη, ενώ κάνω επερώτηση για τις προοπτικές επέκτασης της Αττικής Οδού μέχρι τη Θήβα.

Ο Νίκος Ορφανός δεν έλεγε τίποτα. Με σκυμμένο το κεφάλι έκανε ότι υπέμενε στωικά το μπαράζ. Στην πραγματικότητα, βέβαια, η καρδιά του πετάριζε χαρούμενα. Μόλις είχε λάβει ειδοποίηση με εσεμές ότι στον τραπεζικό του λογαριασμό είχε μπει η πρώτη του βουλευτική αποζημίωση. Είχε να νιώσει έτσι από τότε που έφαγε την πρώτη του ΙΟΝ αμυγδάλου. Ο Σταύρος το τζιμάνι τον πήρε  γραμμή.

- Τι χαμογελάς, ρε, σαν να έκλεισες συμβόλαιο για σίριαλ του ΜΕΓΚΑ; Εδώ, ρε, είναι Βουλή. Μας βλέπει κόσμος, μας βλέπει ο κύριος Ψυχάρης, ο κύριος Μπόμπολας, η Σώτη. Όλοι αυτοί περιμένουν από εμάς να σώσουμε την ευρωπαϊκή προοπτική της χώρας κι εσείς γελοιοποιείτε το ποτάμι της νέας ευρωπαϊκής Ελλάδας, που ξεκίνησε στις 25 του Γενάρη.
- Ιανουαρίου, τον διόρθωσε η Αντιγόνη, που δεν ανεχόταν την αριστερή κουλτούρα και ιδιόλεκτο.

Ο Σταύρος ετοιμάστηκε να της ρίξει μερικά γαμωσταυρίδια, εκτός εαυτού, σχετικά με την άποψή του για όσους το παίζουν ξερόλες με διδακτορικά.

- Αντιγόνη, θυμάσαι τι είχα πει για τον Μαζάουερ; Ξέρεις πώς τους λέω τους διδάκτορες, ε;
- Πώς, Σταύρο μου;

Η ειρωνική και κοφτερή σαν λεπίδα χροιά αυτού του "Σταύρο μου" δημιούργησε συνθήκες εκρηξης μεγατόνων. Την ηλεκτρισμένη σιγή έσπασε ένα λυτρωτικό ρινγκτόουν. Το γνωστό παπαροθέμα των Γκαλέξικο. Ο Σταύρος απάντησε χωρίς να δει τον καλούντα.

- Ναι!...Γιάνη, μην ανησυχείς. Αν την κάνει καμιά Βαλαβάνη, εμείς είμαστε εδώ.

Έκλεισε το τηλέφωνο. Κοιτάχτηκαν και οι τέσσερις. Είχαν πια βουρκώσει.

- Συγγνώμη, αρχηγέ. Μην ανησυχείς. Η Ευρώπη μπορεί να στηριχθεί πάνω μας, είπε ο Αμυράς ρουφώντας τις μύξες του.

Σκοτείνιαζε.

ΕΥΡΩΠΗ ΤΩΝ ΧΑΡΤΙΩΝ

Ξέρετε γιατί, με τη φορά που έχουν πάρει τα πράγματα και αν αυτή συνεχίσει ως έχει, σε ενδεχόμενο δημοψήφισμα το "Έξω από την ΕΕ" θα πάρει πάνω από 60%;

Διότι όλο και περισσότερο η ΕΕ φαίνεται ως μία ετοιμόρροπη κατασκευή που κανείς σοβαρός άνθρωπος δε θεωρεί ότι έχει μέλλον.

Διότι, μετά τα γεγονότα της Ουκρανίας, έγινε φανερό και στον πιο ευρωκαλόπιστο ότι ΕΕ σημαίνει αδίστακτη χειραγώγηση πολιτικών σε τρίτες χώρες και άνοιγμα του δρόμου για τοπικούς και γενικευμένους πολέμους.

Διότι όλο και περισσότερο η νεοφιλελεύθερη συνταγή που αποτελεί το μονόδρομο της ΕΕ φαίνεται ότι δεν έχει μέλλον, παρά μόνο για αυτούς που την έφτιαξαν: Τους καπιταλιστές και τα ποικιλώνυμα τσιράκια τους, πολιτικούς, θινκ τανκ και λοιπά τσογλάνια.

Διότι, πάνω απ' όλα, φιλοευρωπαϊστής για έναν κανονικό άνθρωπο στην Ελλάδα σημαίνει κάποιο τυπάκι που κονομάει από τα ευρωπρογράμματα, ως επιχειρηματίας ή ως τσιράκι του επιχειρηματία ή κάποιο χάπατο που πιστεύει ότι δε θα έχει κωλόχαρτο, αν βγει από την ΕΕ.

Εν κατακλείδι, το ρεύμα υπέρ της εξόδου από την ΕΕ διογκώνεται σε βαθμό ανάλογο της προβολής της ως προϋπόθεσης να καταναλώνουμε χαρί υγείας. Όταν η πολιτική στηρίζεται σε κωλοεπιχειρήματα, ο ήλιος είναι βέβαιος για τον κόσμο.