Σάββατο 24 Δεκεμβρίου 2016

ΠΑΡΑΜΟΝΗ ΣΤΟΥ ΨΥΡΗ

Τα Χριστούγεννα του 1941 στο περιοδικό "Νέα Εστία" δημοσιεύτηκε ένα ξεχασμένο χριστουγεννιάτικο διήγημα του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, το "Χριστόψωμο", που είχε πρωτοδημοσιευτεί το 1887.

O Aλέξανδρος Παπαδιαμάντης είχε φύγει από τη ζωή πολλά χρόνια πριν οι φασίστες καταλάβουν τη χώρα. Είχε πεθάνει πολύ πριν το μαύρο χειμώνα του ΄41-΄42. Πλήρης σορών ανδρών ήτο τα φοβερά εκείνα έτη ο δρομίσκος  του Ψυρή, όπου διαβιούσε με τα ολίγα χρήματα άτινα εξασφάλιζεν ως αμοιβήν διά τας μεταφράσεις εκ της γαλλικής γλώσσης και τα έμπλεα νοσταλγίας διά την πατρίδαν του, την Σκιάθον, διηγήματα.

- Κυρ Αλέξανδρε, δεν έχει άλλο βερεσέ.
- Μα....
- Τι να σου κάνω. Εκατό δραχμές μου χρωστάς.

Ο μεσήλιξ μεταφραστής έκυψεν την κεφαλήν, εψιθύρισεν μίαν καληνύχταν και εξήλθεν του μικρού παντοπωλείου. Ήτο ήδη η 5η εσπερινήν της παραμονής Χριστουγέννων του 1887 και τα καταστήματα ήσαν πλήρη φωνασκούντων και ιλαρών πελατών. Άπασα η οικουμένη ήτο έτοιμη όπως εορτάση την έλευσιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Εσκόνταψεν εις εν εμπόδιον.

- Τι είναι αυτό;

- Αυτό είναι, φίλε, το τρίτο πτώμα που φορτώνουμε σήμερα.
Ο εργάτης του Δήμου Αθηναίων, έριξε με τη βοήθεια του συναδέλφου του το άψυχο σώμα στο κάρο. Ένας Γερμανός της στρατιωτικής αστυνομίας, πεταλάς, του φώναξε στα γερμανικά να κάνει γρήγορα.
Ο αέρας ήταν παγωμένος. Έρχονταν Χριστούγεννα και οι Ναζί αλώνιζαν ήδη για οχτώ μηνες στο κέντρο και τις συνοικίες..

Μια ριπή ακούστηκε και ο φίλος του έπεσε πάνω του. Γέμισε αίματα. Τον πήρε αγκαλιά και τον έσυρε μέχρι τη γωνία για να καλυφθούν. Τότε είναι που κατάλαβε ότι ο σύντροφός του στην ΕΠΟΝ είχε πια φύγει. Οι Άγγλοι ήταν πια παντού στου Ψυρή. Παραμονή Χριστουγέννων 1944. Από το ματωμένο χέρι του σκοτωμένου έπεσε ένα τεύχος της "Νέας Εστίας". Τσαλακωμένο και κόκκινο. Το αίμα είχε διαγράψει μια ευθεία τροχιά και υπογράμμιζε το τίτλο του διηγήματος. "Το Χριστόψωμο". Το θυμήθηκε. Το είχε διαβάσει όταν ήταν στην Β΄ Γυμνασίου. Τώρα, διμοιρίτης πια, ήταν εκ παραλλήλου μαθητής της Ε΄. Το θυμόταν.

Από απέναντι, στα δέκα μέτρα, οι σκωτσέζοι αλεξιπτωτιστές του είπαν να σηκώσει ψηλά τα χέρια. Ωρα για ύπνο. Καλά Χριστούγεννα.