ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΖΟΜΑΙ ΔΙΑΒΑΖΟΝΤΑΣ

Ένας από τους αγαπημένους αληθοφανείς μύθους της σύγχρονης Ιστορίας μας είναι ότι ο δημοσιογραφικός και εν γένει ο πνευματικός μας κόσμος αντιστάθηκε, έστω και παθητικά, στη χούντα. Η αλήθεια είναι, βεβαίως, τελείως διαφορετική. Η πλειοψηφία των εκδοτών, δημοσιογράφων, πανεπιστημιακών δασκάλων, καλλιτεχνών, συγγραφέων, συνθετών, στιχουργών, συγγραφέων αποδέχτηκε, έστω και παθητικά, τη στρατιωτική δικτατορία. 

Δε συζητάμε, βέβαια, για τον "αστικό" πολιτικό κόσμο. Ο ηγέτης του, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, αντιμετώπισε μάλλον με κατανόηση το παπαδοπουλικό εγχείρημα σε πρώτο χρόνο, ενώ στη συνέχεια περίμενε, προβληματιζόμενος μετά του Ζισκάρ στα Παρίσια, την αναπότρεπτη τραγωδία, που είπε κι ο Σεφέρης (ολίγον καθυστερημένα κι αυτός), για να κληθεί να βάλει τάξη στο χάος.

Πού τους θυμήθηκα όλους αυτούς; Κείμενα ανησυχούντων πνευματικών ανθρώπων, εκδότες και δημοσιογράφοι που ξιφουλκούν κατά της αμφισβήτησης της δημοκρατικής νομιμότητας και τους κινδύνους που εγκυμονεί (για τη δημοκρατία "μας", δηλαδή,  "τους") η αμφισβήτηση της ευρωπαϊκής πολιτικής μας και πάει λέγοντας. Εξαιρουμένων κάποιων τιμίων, πλην εκτός τόπου και χρόνου, οι υπόλοιποι κάνουν τη δουλειά που ξέρουν καλά. Προστατεύουν το χέρι που τους ταϊζει και, κακά τα ψέματα, δεν τους νοιάζει ποιο χέρι είναι αυτό, ακόμη κι αν έχει γαλόνια στον ώμο. 

Με άλλα λόγια, παιδιά, κάποτε είχατε την ευκαιρία σας να το παίξετε διαφωτιστές, αλλά προτιμήσατε να διαβάζετε και να δείχνετε αυτοσυγκράτηση. Ο μακαριστός δεν ήταν η δεξιά εξαίρεση. Εσείς είστε ο αστικός κανόνας. Είστε οι αστοί της Ελλάδος.