Είναι γνωστή η άρνηση κάποιων δεξιών να αποδεχθούν τη δεξιότητα που έχουν αναπτύξει στα δεξιά και η εμμονή τους στην προβολή μιας αριστερής ταυτότητας με δεξιό ονοματεπώνυμο.
Κάποιοι εξ αυτών έχουν ευγενές κίνητρο. Η αιδώς, ως αποτέλεσμα ενός παλιού δικού τους ονείρου ή της ανάμνησης του εξόριστου πατέρα τους, δεν τους αφήνει να αποδεχθούν τον εαυτό τους.
Υπάρχουν, βέβαια, και οι κυνικοί. Αριστεροί της μόδας, δεξιοί της μόδας, πάλι, με έναν αέρα Τόνι Μπλερ και Μπιλ Κλίντον, μη μας πουν και δεξιούς της αισθητικής συζύγου Πατούλη.
Η κυρία Πατούλη, όμως, είναι γνήσια. Υποστηρίζει την ταυτότητά της με ειλικρίνεια. Αντίθετα, όλα αυτα τα δημαροειδή τι κάνουν; Ποτάκια στην πλατεία Μαβίλη και κολλητηλίκια με τον Άδωνη, ύμνοι στο επιχειρείν με ανθρώπινο πρόσωπο και, βέβαια, καταγγελία της "σταλινικής Αριστεράς".
Ένας από τους αριστερούς της ευθύνης είναι μάλλον κι ένας κύριος Ανδρέας Παππάς, που έγραψε υπεύθυνο άρθρο για το άτοπον της "ηθικής υπεροχής" των κομμουνιστών. Βάζει στο μπλέντερ Πολ Ποτ, Στάλιν, ΟΠΛΑ, Πράγα και βγάζει το συμπέρασμα ότι αυτοί οι σφαγείς δεν μπορούν να ταυτίζονται με καμία "ηθική υπεροχή", όπερ σημαίνει ότι και οι σύγχρονοι κομμουνιστές δεν έχουν καμία σχέση με "ηθική υπεροχή".
Τα σχόλια είναι εκ του περισσού. Θυμόμαστε τους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής, που έπεσαν με το όνομα του Στάλιν στο στόμα, και χαμογελάμε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου