Κυριακή 28 Μαΐου 2017

Ο ΟΧΛΟΣ ΣΤΟ ΠΑΡΙΣΙ

Σήμερα είναι 28 του Μάη και έχουν περάσει 156 χρόνια από το απόγευμα της 28ης Μάη του 1871, όταν τα στρατεύματα του στρατηγού Μακ Μαόν εκτέλεσαν στην απώτατη άκρη του ανηφορικού νεκροταφείου του Περ Λασέζ τους τελευταίους υπερασπιστές της Κομμούνας του Παρισιού.

Η Κομμούνα ήταν και είναι ο προάγγελος της κατεδάφισης του σαπισμένου καπιταλισμού και της γέννησης του βασιλείου της ελευθερίας, χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο. Βεβαίως, δεν είναι για όλους έτσι τα πράγματα. Στα σχολικά βιβλία και ιδιαίτερα σε αυτό της Γ΄ Λυκείου δεν αναφέρεται καν το σχετικό γεγονός ούτε κατ΄ όνομα. Το γιατί είναι προφανές.

Το συγκεκριμένο βιβλίο με ιδιαίτερη βία, χωρίς να τηρεί ούτε καν τα αστικά προσχήματα μιας δήθεν αντικειμενικής ματιάς, βλέπει την Ιστορία ως μία σειρά πολιτικών, οικονομικών γεγονότων που έχουν ως απόληξη τη δικαίωση του "Ορθού Λόγου" και "της προστασίας των Δικαιωμάτων" μέσω της ίδρυσης της ΕΟΚ, της επικράτησης των "δημοκρατικών χωρών" έναντι του "ολοκληρωτισμού" με τη διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και, στα καθ΄ ημάς, με την είσοδο στην ΕΟΚ και τη... διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων το 2004.

Οι αστοί έχουν αποχαλινωθεί από το ΄90 και δώθε, με αποτέλεσμα να κραυγάζουν την κενότητα και τη χυδαιότητά τους χωρίς αιδώ, πλέον. Το ιδεολόγημά τους, βέβαια, δεν είναι καινούργιο. Και για τους αστούς του Παρισιού οι κομμουνάροι ήταν εγκληματίες, όχλος, αλήτες και καλά τους κάνανε που τους καθάρισαν κατά δεκάδες στον τοίχο, ψηλά στο Περ Λασέζ. Για τους αστούς της Ελλάδας, όπως ο Ιωάννης Ράλλης, το ΕΑΜ και το ΚΚΕ ήταν εγκληματικές οργανώσεις που έπρεπε να συντριβούν σε συνεργασία με τους ναζί. 

Σήμερα, πάλι οι αστοί λένε ότι όποιος αμφισβητεί με προοπτική επανάστασης το κράτος τους είναι γραφικός. Εγκληματία δεν τον λένε πια (εκτός από κάποιους απογόνους βασανιστών της Μακρονήσου), καθότι νιώθουν ακόμη πανίσχυροι. Αρχίζουν, όμως, και σφίγγουν οι δημοκρατικοί τους πόλοι. Πάμε στοίχημα ότι σε δέκα χρόνια, ο τύπος θα μοιάζει με τον Φιγκαρό τον Μάη του 1871 ή με τις ανταποκρίσεις του Ζολά που έφριττε με τη βία των κομμουνάρων; Όταν είσαι καλοταϊσμένος και νιώθεις ασφαλής, σίγουρα ζεις "στον καλύτερο δυνατό κόσμο"

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου