Κακά τα ψέματα, όσο κι αν ακούγεται αντιδημοκρατικό. Άνθρωποι που δε θέλουν να έχουν την ευθύνη της διαχείρισης της εργασίας τους και την αφήνουν στους εργοδότες τους, κράτος ή ιδιώτες - αδιάφορο, δε μπορούν, δε θέλουν και δεν αξίζουν, στην τελική, να συναποφασίζουν για την πορεία της χώρας τους. Μεγάλο σχολείο η "κατάρρευση". Το φέραμ' από δω, το φέραμ' από κει, στο τέλος η ανευθυνότητα και η κουτοπονηριά έσκασε στα μούτρα μας, αλλά εντάξει, συνεχίζουμε. Όλα καλά. Παπαδήμος κι άστους να λένε. Το μισθό μας να 'χουμε κι ας είναι και μισός και ο μισός του μισού. Όσο για την ελπίδα:
Θυμοῦνται τὰ λόγια τοῦ πατέρα: ἐσὺ θὰ γνωρίσεις καλύτερες μέρες
Δὲν ἔχει σημασία τελικὰ ἂν δὲν τὶς γνώρισαν, λένε τὸ μάθημα
οἱ ἴδιοι στὰ παιδιά τους
Ἐλπίζοντας πάντοτε πὼς κάποτε θὰ σταματήσει ἡ ἁλυσίδα
Ἴσως στὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν τους ἣ στὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν
τῶν παιδιῶν τους.
Δὲν ἔχει σημασία τελικὰ ἂν δὲν τὶς γνώρισαν, λένε τὸ μάθημα
οἱ ἴδιοι στὰ παιδιά τους
Ἐλπίζοντας πάντοτε πὼς κάποτε θὰ σταματήσει ἡ ἁλυσίδα
Ἴσως στὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν τους ἣ στὰ παιδιὰ τῶν παιδιῶν
τῶν παιδιῶν τους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου