Πέμπτη 28 Ιανουαρίου 2016

ΔΕ ΧΩΡΑΝΕ ΟΛΟΙ



Χτες, 27 Γενάρη, ήταν η 71η επέτειος από την απελευθέρωση των τελευταίων επιζώντων από το στρατόπεδο του Άουσβιτς. Οι στρατιώτες του Κόκκινου Στρατού έδωσαν τέλος σε μια κόλαση τεσσάρων ετών εκεί στην Κρακοβία.

Σήμερα η Κρακοβία είναι ένα κομμάτι της Πολωνίας και, βεβαίως, της Ενωμένης Ευρώπης. Η μεν Πολωνία κυβερνάται από μία φασίζουσα κυβέρνηση και μαζί με πλούσιες και φτωχές χώρες της Ένωσης, μαζί με άλλες φασίζουσες κυβερνήσεις της ανατολικής Ευρώπης, αλλά και φιλελεύθερες της Δυτικής, ζητάνε να κλείσουν τα σύνορα για τους πρόσφυγες, καθώς "δε χωράνε όλοι στην Ευρώπη".

Τι μας λένε, δηλαδή; Ότι η καπιταλιστική ευρωπαϊκή οικονομία έχει ανάγκη κάποιες εκατοντάδες χιλιάδες εργατικά χέρια, ο ευρωπαϊκός ανθρωπιστικός μύθος έχει ανάγκη από ένα προσωπείο ανθρωπιάς για τους κατατρεγμένους εξ Ανατολών, αλλά πάνω απ΄ όλα η Ευρώπη έχει ανάγκη από την ευημερία και την ησυχία της. Όπερ μεθερμηνευόμενον, "Θέλουμε τη μετάβαση σε εργασιακές συνθήκες 19ου αιώνα για όλους τους Ευρωπαίους, χάριν της ανταγωνιστικότητας της ευρωοικονομίας, βεβαίως, και γι΄ αυτό οι πρόσφυγες είναι χρήσιμοι όσο είναι ελεγχόμενη η εισροή τους, αλλά οι υπόλοιποι δε χωράνε και καλό είναι να συνειδητοποιήσουν ότι, αν χρειαστεί, θα τους στείλουμε στον πάτο του Αιγαίου ή σε ευάερα-ευήλια ελληνικά Άουσβιτς, κατά εκατοντάδες χιλιάδες".

Ο Χίτλερ έλεγε κάτι διαφορετικό; Ναι, μας λένε οι ευρωδημοκράτες, αφού αυτός ήταν ένας ημιπαράφρων που τον κατέτρυχε η μεταφυσική πίστη στην ανωτερότητα της αρείας φυλής και του κινδύνου που εκπορευόταν από τις κατώτερες ράτσες. Εννοείται, βέβαια, ότι ο Χίτλερ δε θα γινόταν φύρερ με εκατομμύρια φανατικούς οπαδούς στη Γερμανία, αν περιοριζόταν σ΄ αυτές τις μπαρούφες. Πίσω από αυτά τα μεγάλα λόγια βρισκόταν η γοητευτική υπόσχεση: "Με μένα θα έχετε την ησυχία σας, τη δουλειά σας, τη μικροαστική ή ψευδοαστική ζωή σας, αφού βέβαια ξεφορτωθούμε ή αξιοποιήσουμε καταλλήλως Εβραίους, Σλάβους και λοιπούς κινδύνους για την οικονομία, την τάξη και την ασφάλεια της Γερμανίας και της Ευρώπης".

Καταλάβατε, γιατί δεν υπάρχει φασισμός χωρίς τον καπιταλισμό και αστική δημοκρατία χωρίς φασιστικές πολιτικές; Απλά: Δε χωράνε όλοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου