Ντίσνεϋ-Φον Μπράουν: Μαζί, για τη Δημοκρατία.
Στη Ρώμη η εξουσία του αυτοκράτορα στηριζόταν, μεταξύ άλλων, στον άρτο και τα θεάματα. Εννοείται ότι αυτή η επιφανειακή ερμηνεία για την επί αιώνες αναπαραγωγή μίας, εν πολλοίς, ομοιόμορφης πολιτικής εξουσίας, δεν έχει ανταπόκριση στην πραγματικότητα, αφού αγνοεί τις οριζόντιες και κάθετες αντιφάσεις και τις υπερβάσεις τους, μέσω των οποίων η αυτοκρατορική εξουσία παρέμεινε ακλόνητη επί μακρόν στην αχανή ρωμαϊκή αυτοκρατορία.
Κατά τον ίδιο τρόπο, κάποιοι βλέπουν τους χρυσαυγίτες να μοιράζουν ψωμί "μόνο για Έλληνες" και να προσφέρουν θέαμα με ρητορικές κορώνες και επίδειξη δύναμης μποντυμπιλντεράδων που φορούν μπλουζάκια "με τα αρχαιοελληνικά γράμματα" και διαπιστώνουν ότι υπάρχει διείσδυση του ναζισμού στο σώμα της ελληνικής κοινωνίας, αφού οι εν λόγω εκδηλώσεις τυγχάνουν μαζικής αποδοχής από πολλούς συμπατριώτες μας. Οπότε, τι δέον γενέσθαι; Να συσπειρωθούν, σου λέει ο αστός πολιτικός, μέχρι και ο δημοκράτης Δένδιας και ο αδέκαστος Βενιζέλος, οι πολιτικές δυνάμεις του τόπου και να συντρίψουν τους κακούς ναζί.
Δεν έχει νόημα η ανάλωση των ελληνικών ύβρεων σε χαρακτηρισμούς για τέτοιας ειλικρίνειας εξαγγελίες. Αρκεί να επισημάνουμε ότι η αποδοχή, έστω και με επιφυλάξεις, αυτής της αντιναζιστικής συμμαχίας προϋποθέτει ότι Νέα Δημοκρατία, ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ, ΣΥΡΙΖΑ, Χρυσή Αυγή δε θεωρούν τον καπιταλισμό ως μονόδρομο για το εθνικό μας μέλλον. Όλα τα άλλα είναι πολιτική Μίκυ Μάους. Και όλοι ξέρουμε τι πολιτικές συμπάθειες είχε ο Γουόλτ Ντίσνεϋ. Kαι αυτός αντικομμουνιστής ήταν, όχι ναζί, έτσι δεν είναι;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου