ΚΑΛΗ ΑΝΤΑΜΩΣΗ ΣΤΑ ΓΟΥΝΑΡΑΔΙΚΑ

Η εμμονή ορισμένων να ομιλούν για πολιτικό πολιτισμό στον καπιταλισμό και δη στην ελληνική εκδοχή του με προβληματίζει, στο βαθμό μάλιστα που πολλοί εξ αυτών τείνουν να πιστέψουν ή, ακόμη χειρότερα γι' αυτούς, το πίστευαν εξ αρχής το παραμύθι το πολιτικοπολιτισμικό.

Ο εκλεπτυσμένος πολιτικός αρχοντοχωριατισμός, βεβαίως, εκφραζόμενος ως έκπληξη απο την Όλγα Τρέμη που ακούει από τον συριζοβουλευτή τα περί ανταμώσεως στα γουναράδικα του Άρη, ευλόγως εκλαμβάνεται όχι μόνο ως προϊόν πρωτογενούς ή λόγω αυθυποβολής πλάνης, αλλά ως κακοστημένη παράσταση σε ένα θέατρο παραπλανητικό, εκμαυλιστικό, αλλά και χρεωμένο, υπερδανεισμένο, της πλάκας, τέλος πάντων, το θέατρο των ελληνικών ΜΜΕ.

Ποια είναι αυτά τα Μέσα; Μέσα που έπαιρναν (και παίρνουν) το ένα δάνειο πίσω απ' τ' άλλο από τράπεζες που ανακεφαλαιοποιούνται, μάλλον με αποκλειστικό στόχο να δανείζουν τα ιδιωτικά κανάλια, χωρίς "να επιβαρύνουν τον έλληνα φορολογούμενο", όπως, βέβαια, το πράττουν τα κρατικά μέσα και τα δημόσια σχολεία και τα δημόσια νοσοκομεία. Αυτή δεν είναι η αγαπημένη ατάκα των δημοσιογράφων στα κανάλια των ειδήσεων των 8, αλλά και του κάθε φιλελεύθερου που διαχωρίζει την Οικονομία σε "ιδιωτική" και "κρατική"; Τους πέφτει κομμάτι δύσκολο να διαγνώσουν, βεβαίως, την αλληλεξάρτησή τους, σε σημείο ταύτισης, εντός του καπιταλιστικού μαγαζιού.

Ποια είναι η Όλγα Τρέμη; Αυτή που καθόλου δεν είδε το βίντεο του Ζαχόπουλου και είχε εκφράσει την έκπληξή της (και τότε), όταν διάφοροι έλεγαν ότι είχε γίνει της μουρλής κατά την προβολή του. Από έκπληξη σε έκπληξη αυτό το κορίτσι. Άμαθο και ενεό παρακολουθεί να σφυρίζουν πολιτικοί απατεώνες, πολιτικοί σωτήρες, λαϊκιστές, κόλλησε όμως στην "εμφυλιοπολεμική" ατάκα του Διαμαντόπουλου, που εκπεπληγμένη ούσα (εκ νέου), προφανώς, ούτε που σκέφτηκε να ρωτήσει για το νόημά της, όπως και ο άλλος δημοσιογράφος της υψηλής πολιτικής, ο Γιαννάκης, ο Πρετεντέρης.

Να θυμίσουμε, βεβαίως, ότι όλες οι εφημερίδες της ελληνικής αστικής τάξης (μπουχαχα) από το Γενάρη του '45 έως το καλοκαίρι του '46 έκαναν συνεχείς εκκλήσεις να αποφευχθεί ο εμφύλιος. Όταν, τελικά, μετά από όργιο δεξιάς βίας, ο εμφύλιος ξεκίνησε, συνετάχθησαν με τους πρώην ταγματασφαλίτες. Λίγους μήνες μετά ήρθε και το σχέδιο Μάρσαλ. Αν ζούσε τότε η Όλγα, πάλι θα εκπλησσόταν τα μάλα. Εγώ, πάλι, δε θα εκπλαγώ, αν μετά την επερχόμενη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές, η κυρία Τρέμη μας αναπτύξει τις προοπτικές ανάπτυξης με κοινωνική ευαισθησία από τη νέα κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Α, ρε Διαμαντόπουλε, έπεσες πάνω σε αριστερή.