ΥΠΑΛΛΗΛΟΣ

Στο διάδρομο της Βουλής ο ηρωικός υφυπουργός Ανάπτυξης βάδιζε βιαστικά προς το καφενείο. Είχε ανάγκη από μία ζεστή σοκολάτα, για να ηρεμήσει. Η σφοδρή αντιπαράθεση με τους κόκκινους ολοκληρωτιστές είχε σαφώς εκνευρίσει τον μαχητή της ελευθερίας και της ανάκαμψης. Η αλήθεια είναι ότι τέτοιες αντιπαραθέσεις έχουν και τη θετική πλευρά τους, σκεφτόταν, μπαίνοντας στην αίθουσα που είχαν πιει καφέ ένας Κωνσταντίνος Καραμανλής, ένας Παναγιώτης Πιπινέλης, ένας Μένιος Κουτσόγιωργας και ένας Μιχάλης Λιάπης, όλοι αυτοί οι ήρωες που έχτισαν το αντικομμουνιστικό τείχος κατά τη μεταπολεμική και μεταπολιτευτική περίοδο. Ακουγόταν, έλεγε μέσα του,  το ευκλεές, πλην δύσοσμο, όνομα "Σκορδάς" στα μήντια και η θεία του θα ένιωθε περήφανη για τον ανεψιό, τον υπουργό, ενώ ανέβαιναν και οι μετοχές του στη συνείδηση του Φώτη Κουβέλη και του Μάκη "Κάποτε θα σας κάτσω στο σβέρκο" Βορίδη.

- Μία σοκολάτα βιενουά.

- Μάλιστα. Την θέλετε με σαντιγύ;

- Όχι, παιδί μου. Ζούμε έναν οικονομικό πόλεμο. Δεν επιτρέπω στον εαυτό μου τέτοιες πολυτέλειες.

Το γκαρσόνι κουφάθηκε και κατευθύνθηκε στο μπαρ, προκειμένου να μεταφέρει τη λιτή παραγγελία του προτεσταντορθόδοξου υπουργού.

- Θανάση, σκεφτικό σε βλέπω, χιχιχι.

Ο βυθισμένος στις σκέψεις του εραστής της ανάπτυξης υφυπουργός Ανάπτυξης σήκωσε ξαφνιασμένος τα μάτια του. Με ευφρόσυνη έκπληξη είδε τη χαρά της (κοινοβουλευτικής) ζωής, την Αλίκη της πολιτικής, την Έλενα Ράπτη.

- Έλενα, ξέρεις τ' όνομά μου; 

- Χιχιχι. Φυσικά. Σε καμάρωσα σήμερα που έτριψες στα μούτρα των κομμουνιστών την προέλευσή τους από τη μήτρα που γέννησε και το φασισμό.

Ο Θανάσης πήρε τα πάνω του και ήταν έτοιμος να δώσει μία χαριτωμένη απάντηση στο κοπλιμέντο της ξανθιάς(;) Σαλονικιάς, όταν με ξινίλα διαπίστωσε ότι πίσω της βρισκόταν ως συνοδός ο Γρηγόρης Ψαριανός, ο μάγος των ερτζιανών. Έκανε όμως τον αδιάφορο και είπε στον εξ αριστερών σύντροφό του εν όπλοις να καθίσει με τη γλυκιά Έλενα στο τραπέζι του.

- Μπράβο, Θανάση. Τους την είπες τέλεια. Δεν μπορούν να έρχονται εδώ και να λαϊκίζουν με λενινιστικά τσιτάτα και κυρίως δεν μπορούν σε αποκαλούν υπάλληλο του κεφαλαιοκρατικού συστήματος. Όλοι μας, να ξέρεις ότι είμαστε στο πλευρό σου. Και λέω όλοι μας, εννοώντας όλους τους πραγματικούς αριστερούς που δίνουμε τη μάχη, για να ορθοποδήσει αυτή η χώρα.

Εκείνη τη στιγμή χτύπησε το κινητό του Θανάση και διέκοψε το εγκώμιο που έπλεκε ο ραδιοφωνικός παραγωγός. Είδε το όνομα στην οθόνη και χλώμιασε. "ΡΑΪΧΕΝΜΠΑΧ". Ασυναίσθητα σηκώθηκε και σε στάση προσοχής απάντησε με πνιγμένη φωνή. "Χάου κουντ άι χελπ γιου, μίστερ Ράιχενμπαχ;"

Ο εύθυμος Γερμανός του είπε στα πεταχτά για μία φαστ τρακ περίπτωση και έλαβε τη διαβεβαίωση του παλιού ΔΑΠίτη ότι όλα θα προχωρήσουν τάχιστα, αν και δεν είχε ιδέα για ποιο πράγμα του μιλούσε. Έκλεισε το τηλέφωνο και απευθυνόμενος στους μαγεμένους συναγωνιστές του είπε. "Όλα πάνε κατ' ευχήν. Η ανάκαμψη έχει αρχίσει. Δουλεύουμε με πρόγραμμα".