Τετάρτη 30 Ιανουαρίου 2013

ΤΡΑΜΠΟΥΚΟΙ

Μόλις διάβασα ότι μεταξύ των συλληφθέντων για τα "επεισόδια" στο Υπουργείο Εργασίας είναι και ο Γιώργος Πέρρος, από τα ηγετικά στελέχη του ΠΑΜΕ. Τον κύριο Πέρρο δεν τον γνωρίζω προσωπικά, ενώ μέχρι τον Οκτώβριο του 2011 δεν ήξερα ούτε τ' όνομά του. Τότε ήταν που η συγκέντρωση του ΠΑΜΕ έξω από τη Βουλή δέχτηκε τη δολοφονική επίθεση των διαφόρων ψυχάκηδων και παρακρατικών. Αφού υποχωρήσαμε από το Σύνταγμα βρεθήκαμε αργά το απόγευμα στην Ομόνοια. Δεν είχα ξαναβρεθεί σε πορεία με το ΠΑΜΕ και είχα εντυπωσιαστεί από τον παλμό, την πειθαρχία, αλλά κυρίως από τις συζητήσεις μεταξύ των συντρόφων. Κάτι σαν περιπατητική ανάλυση του προτσές και των αντιφάσεών του. Μιλάμε, τα παλληκάρια είναι άπαιχτα. Ούτε μπινελίκια ούτε μελό κραυγές.

Ήμασταν λοιπόν, στην Ομόνοια και πάνω σε μια πρόχειρη εξέδρα ανέβηκε ο Πέρρος. Άρχισε μια ομιλία για την προοπτική λαϊκής αντεπίθεσης, τη δράση των προβοκατόρων που τους απέκρουσε το οργανωμένο ταξικό κίνημα και τα λοιπά. Δεν ήταν και κανένας φοβερός ρήτορας, αλλά τα 'λεγε στρωτά και ουσιαστικά. Τότε, κάποιος κάτι του είπε, έτσι έγινε, νομίζω, αν κάνω λάθος, ας με διορθώσει όποιος αναγνώστης ήταν παρών. Γύρισε ξανά στους συγκεντρωμένους και μας είπε για το θάνατο του άνεργου οικοδόμου, μέλους του ΠΑΜΕ κατά τη διάρκεια της σύγκρουσης στο Σύνταγμα. Το πλήθος ταράχτηκε, κοιταχτήκαμε και είδα πολλά δάκρυα. Ο Πέρρος δεν είπε τίποτα βαρύ. Απλά ζήτησε να κρατήσουμε ενός λεπτου σιγή. Ήταν το πιο ανατριχιαστικό θέαμα (και ακρόαμα) στη ζωή μου. Όλη η πλατεία γέμισε υψωμένες αριστερές γροθιές και σκυμμένα κεφάλια. Για πρώτη φορά στην Ομόνοια δεν ακουγόταν τίποτα. Μόνο ένα ελαφρύ θρόισμα του αέρα.

Αυτός τώρα κατηγορείται για τραμπουκισμούς στο υπουργείο ενός υπουργού που στηρίζει ο Ευάγγελος Βενιζέλος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου