Το Ιράκ το 'χουμε μάλλον ξεχάσει, όχι μόνο μες στη ζέση της προσπάθειας για επανεκκίνηση της Οικονομίας μας, αλλά κυρίως γιατί έχουμε λαλήσει με τη δημοκρατική (και ιδιαζόντως ανθρωποβόρα) επιδημία που ενέσκηψε στις υπόλοιπες αραβικές χώρες (πλην των κολλητών των αμερικανικών εταιρειών πετρελαίου στην αραβική χερσόνησο, εννοείται).
Εδώ και κάτι βδομάδες όμως, κάτι γίνεται στην πρώτη πραγματική δημοκρατία της Μέσης Ανατολής (πλην του a priori δημοκρατικού Ισραήλ, ξανά εννοείται). Σκάνε οι μπόμπες σαν στρακαστρούκες και οι νεκροί καθ'ημέραν επανήλθαν στις δεκάδες, όπως τα πρώτα χρόνια οικοδόμησης των δημοκρατικών θεσμών υπό την προστασία των βλαμμένων που υπερηφανεύονται για την ιδιότητα του US marine (όπως Χόλυγουντ). Στο καπάκι, έμαθα ότι καταδικάστηκε σε θανάτο ο αντιπρόεδρος που ήρθε σε ρήξη με τον πρωθυπουργό και τώρα τον ψάχνουν, για να του ζητήσουν, θεσμικότατα, να επανέλθει στο Ιράκ, για ν'ασκήσει έφεση, πριν τον εκτελέσουν. Μιλάμε για το πρώτο τηλεοπτικό σήριαλ αμερικανικής έμπνευσης με σουρεαλιστική σύλληψη.
Έτσι λοιπόν, επανερχόμαστε στα βασικά. "Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι", "ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο", "Όλα τα γουρούνια την ίδια μούρη έχουν". Ο τρόπος που μεθοδεύτηκε ο πόλεμος στο Ιράκ, δέκα σχεδόν χρόνια πριν, η παρουσία και η δράση μέχρι πρότινος των αμερικανικών στρατευμάτων και των εταιρειών ασφαλείας, η κατάντια της χώρας, δέκα σχεδόν χρόνια μετά την εισβολή, δείχνουν ποιοι είναι οι πραγματικοί εγκληματίες. Μάθημα για τη φύση του ιμπεριαλισμού και της αστικής "δημοκρατίας" ανάλογο με αυτό του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Πού 'σαι, ρε Βλαδίμηρε Β', να γράψεις το Μέρος Δεύτερον; Ακόμα πληρώνεις τα εγκλήματα και τα "εγκλήματα" του Ιωσήφ Α'.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου