Τετάρτη 25 Ιουλίου 2012

ΚΑΛΟΚΑΙΡΙ '88


Κάτω από την άμμο, εκεί που οι Άλφαβιλ ακόμα τραγουδάνε το Μπιγκ ιν Τζαπάν, ήρθαμε και φέτος να ζητήσουμε ό,τι μας χρωστάνε. Διψάσαμε και βρήκαμε το "Τι να κάνουμε" μια μέρα πριν φύγουμε για το νησί. Το ξεχάσαμε σε ένα αφόρητο καλοκαίρι του '88 και όταν το ξαναβρήκαμε μέσα στη σκόνη της μετακόμισης ο Λένιν ήταν πάλι παράνομος όπως το 1902. Όπως ο ήλιος ανεβαίνει στις 12 ακριβώς είναι ώρα να ξαναδούμε αυτές τις σφαίρες του '36 που έφαγαν τους μπολσεβίκους του '17 και κατέληξαν τελικά στο δόξα πατρί του Μπέρια το '53.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου