Απεργείς, ενώ η χώρα τρώει τροϊκανές σφαλιάρες μέσα στη χειρότερη μεταπολεμική κρίση; Διεκδικείς αμοιβή που θα σου επιτρέπει να ζεις εσύ και τα παιδιά σου; Θεωρείς ότι σε κοροϊδεύουν όσοι επαγγέλλονται τη σωτηρία σου, ενώ μέχρι τώρα σου έλεγαν ότι είσαι σε μία ισχυρή Ελλάδα, όπου λεφτά υπάρχουν; Αμφισβητείς την άποψη περί ελληνικής ιδιαιτερότητας που μας οδηγεί στο βυθό; Βλέπεις πια το τέλος του ευρωπαϊκού μονοδρόμου και δεν είναι άλλο από το τείχος, πολύ πιο ψηλό από του Βερολίνου;
Είσαι αφελής, αναζητάς το χαμένο παράδεισο του δανεικού χρήματος, είσαι μετενσάρκωση του Μπέρια, μάλλον εσφαξες καμιά δεκαριά Πολωνούς στο Κατίν, γονατίζεις την τουριστική βιομηχανία που περιμένει τη Μεγάλη Εβδομάδα για ν' ανασάνει, είσαι παρτάκιας που θυμήθηκες την απεργία τώρα που σφίξαν οι κώλοι, πρόδωσες τον Μπελογιάννη που αν ζούσε θα ήταν στη ΔΗΜΑΡ, είσαι ό,τι πρέπει για το Δαφνί, αν και είμαστε, ως φιλελεύθεροι, υπέρ της αποασυλοποίησης.
Ρε, δεν πάτε στο διάολο, λέω 'γω, μοιραίοι ρεαλιστές (του κώλου).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου