Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

VENCEREMOS

Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας κοίταξε πάλι με αυτό το μισοκοιμισμένο, μισοπατρικό ύφος και μας είπε (ψιλοαυστηρά) ότι φέτος θα παιχτεί το μέλλον της χώρας και εμμέσως, πλην σαφώς, μας υπέδειξε να κόψουμε τις μαλακίες και να είμαστε καλά παιδιά και να ακούμε τον κύριο Παπαδήμο, που ξέρει τα κατατόπια και θα μας βγάλει στο ξέφωτο.
Παραλίγο να αρχίσω τα καντήλια και τις αφόρητες, εν τέλει, καταγγελίες. Είδα όμως μια φωτογραφία του μικρού γιου μου και θυμήθηκα ότι ζητάει με αγωνία να τον εξετάσω στην προπαίδεια, του αρέσει να παίζει μπάσκετ, προσφέρει με χαρά ό,τι έχει στους φίλους του, δεν προσπαθεί να ξεγελάσει τη δασκάλα του, μου την λέει όταν του δίνω ψεύτικες υποσχέσεις και θεωρεί ότι ο ίδιος θα ζωγράφιζε καλύτερα το κεφάλι μιας γυναίκας από τον Πικάσο. Κυρίως θυμήθηκα ότι ξύπνησε, σηκώθηκε και με αγκάλιασε στις 5 το πρωί, όταν έφευγα για ένα ταξίδι πριν λίγο καιρό, χωρίς να μιλήσει, και ξαναπήγε στο κρεβάτι του. Θα νικήσουμε.

2 σχόλια:

  1. Καλημέρα! Καλή Χρονιά!Χρόνια Πολλά για την προσωπική σου εορτή!
    Πολύ σωστό το σχόλιο σου. Απλά φοβάμαι ότι ολοένα και λιγότεροι έχουν πλέον τις διεξόδους της παραγράφου β'.
    Έρρωσθο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή