Δευτέρα 9 Ιανουαρίου 2012

JUMBO IN THE USSR


Διάβαζα χτες στο οικονομικό ένθετο γνωστής κυριακάτικης φυλλάδας (την είχα πάρει για το κουπόνι των 6 ευρώ στο σούπερ μάρκετ) δισέλιδη συνέντευξη-αφιέρωμα στον ιδιοκτήτη των Tζάμπο. Ο επιτυχημένος επιχειρηματίας - πρότυπο για την ανάκαμψη της Ελλάδας με δημιουργικό πνεύμα, εργατικότητα και λοιπά επιχειρηματικά - έλεγε ότι πρέπει να νοικιάσουμε αρχαία μνημεία, να πουλήσουμε νησιά και λοιπές αρλούμπες. Το πλέον εντυπωσιακό, όμως, σημείο της συνέντευξης-ποταμός ήταν η αναφορά του στη συνταγή της επιτυχίας. Στο ερώτημα "Πώς φτάσατε εδώ που φτάσατε;", δεν απάντησε με το γνωστό "Βασικά, με το διάβασμα". Πρωτότυπες ιδέες, καινοτομίες, αίσθηση του τάιμινγκ και να σου η επιτυχία. Προφανώς η ιδέα να πουλάει κωλόχαρτα δίπλα στα Playmobil συνιστά καινοτομία ανάλογη του I-pod. Κορύφωση; Αν αναγκαζόταν, λέει, να μειώσει τους μισθούς των εργαζομένων στα παιχνιδάδικα της Softex, θα βίωνε αυτήν την εξέλιξη ως προσωπική ήττα.

Ως τι άραγε να βιώνει ο μέσος εργαζόμενος του Τζάμπο τις εργασιακές συνθήκες και τις αμοιβές του, προ της απευκταίας (βεβαίως) ενδεχόμενης μείωσης; Όποιος γνωρίζει, ας απαντήσει τεκμηριωμένα. Αστήρικτες και ανώνυμες συκοφαντίες δε θα δημοσιευτούν. Οι μέρες και οι ώρες είναι κρίσιμες. Δε μπορώ να ρισκάρω την αποτυχία της προσπάθειας να βρει επιτέλους το επιχειρείν το δρόμο του στην τελευταία Σοβιετική Δημοκρατία.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου