Τρίτη 16 Αυγούστου 2011

ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ - ΒΑΣΙΛΕΥΣ


Αυτόν τον Κάμερον τον είχα παρεξηγήσει. Τον είχα για ξέπλυμα που θα κάτσει στο σβέρκο των Άγγλων για καμιά δεκαετία αλά Μπλερ. Τελικά είχα άδικο. Ο τύπος δεν είναι χίπης του 70 που έγινε σοσιαλγιάπης του 90. Μιλάμε για τον Γιανναρά της Γηραιάς Αλβιόνος. Τι ηθικές καταρρεύσεις, τι κρίση της οικογένειας, τι ανατροφή που λείπει, τι ανάγκη για σιδερένια απάντηση στους ταραξίες. Αν αυτοχαρακτηριστεί δε και Πούτιν της Βρετανίας, θα έχουμε έναν πραγματικό γίγαντα της συντηρητικής πολιτικής σκέψης, έτοιμο μάλιστα να την ανανεώσει με το γνήσια αυταρχικό πνεύμα της Ανατολικής Ορθοδόξου Εκκλησίας στη μοσχοβίτικη εκδοχή της.
Βέβαια, ο Ντέηβιντ δεν ξεχνάει και το μόνιμο μότο της φιλελεύθερης αγγλοσαξωνικής παράδοσης. Για όλα φταίει το άτομο, άντε και οι γονείς του. Όλοι μόνοι τους λοιπόν. Αν πετύχουν είναι ικανοί. Αν αποτύχουν είναι βλάκες ή έτυχαν κακής ανατροφής από τον μπαμπά τους. Αν οι αποτυχημένοι αντιδράσουν βίαια, είναι φθονερά, αντικοινωνικά σκουπίδια, που πρέπει να τα στείλουμε στη χωματερή. Όσοι βέβαια ζουν στην κόλαση, αλλά είναι καλά παιδιά, θα τύχουν της φιλανθρώπου παρεμβάσεως, όχι βέβαια του κράτους, αλλά των επιτυχημένων, που ατομικά ή με τη μορφή Μ.Κ.Ο. εθελοντικών δράσεων κ.λπ. θα απαλύνουν τον πόνο τους. 
Ωραία όλα αυτά, αλλά, όταν οι Λαμποργκίνι περνάνε δίπλα από τα λιμασμένα για τη ζωή που τους κουνάνε επιδεικτικά μπροστά τους, αλλά δεν τους δίνουν ούτε τζούρα, μάλλον θα τους πάρει ο διάολος. Στη χώρα της Πίπας, όπου ο κώλος γίνεται πρότυπο κοινωνικής παρουσίας, είναι μάλλον απίθανο να υπάρχει έστω κι ένας νουνεχής που δίνει βάση στις ηθικολογικές μωρολογίες του Βρετανού φιλοσόφου - πρωθυπουργού.
Ποια είναι τα πραγματικά αίτια της κόλασης που βίωσαν οι αγγλικές γειτονιές πριν μια βδομάδα; Η ανακατανομή πλούτου προς όφελος των πλουσίων λέει κάτι; Οι περικοπές των δαπανών για την εκπαίδευση και τους νέους, που διευρύνει το χάσμα ανάμεσα στη μορφωμένη ελίτ και τα "ανεγκέφαλα" των δημόσιων σχολείων στις φτωχογειτονιες, είναι άνευ σημασίας; Όλα αυτά είναι μόνο ένα μικρό δείγμα των πραγματικών αιτιών της κρίσης. Όλα τ' άλλα θα μπορούσαν να ενθουσιάζουν τους αναγνώστες της Καθημερινής ή της Sun (αυτές είναι συγκλίσεις), αλλά δεν μπορούν να ερμηνεύσουν την πραγματικότητα στην ουσία της. Ποια είναι αυτή; Τα πιτσιρίκια που τα έσπαγαν, αντί να διαβάζουν κάνα βιβλίο, να παίζουν μπάλα, να πηγαίνουν θέατρο ή ακόμη καλύτερα να φιλιούνται σε σκοτεινές γωνίες, ήταν καρφωμένα στην οθόνη τον Απρίλιο για τον πριγκηπικό γάμο. Γάμα τα.

3 σχόλια:

  1. Δεν με ενδιαφέρει τόσο "ο λόγος του βασιλιά", όσο οι πράξεις αυτού, που επηρεάζουν νέους ανθρώπους. Ο Κάμερον και ο κάθε Κάμερον είναι ένα πιόνι φαφλατολογίας. Πρωθυπουργός του δήθεν. Νομίζω ότι τα όσο εκτυλίχθηκαν το τελευταίο διάστημα στη βόρεια Ευρώπη, είναι αποτέλεσμα μια γενικότερης δυσαρέσκειας των πολλών και σε γενικές γραμμές αδικημένων, όχι μόνο από τα όσα πολύ σωστά παραθέτεις ανωτέρω, από την απουσία στοιχειώδους πολιτικής κατεύθυνσης.

    Με τον όρο πολιτική, αναφέρομαι στους πολίτες, τα όνειρα, τα σχέδια, τα πιστεύω τους, τα δικαιώματά τους, την εκπαίδευση αυτών, την δημιουργία μιας δημιουργικής ρότας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή