Πέμπτη 7 Ιουλίου 2011

Οh, dear!

Σήμερα στο ΙΚΑ πήγα 7.45, πριν ανοίξει για το κοινό, και βρέθηκα μπροστά σε ένα πλήθος 100 περίπου ατόμων. Ρώτησα για το τι πρέπει να κάνω και μου υπέδειξαν έναν κύριο, αγνώστου ιδιότητος, που κρατούσε τη σειρά για τους αναμένοντες έξω από την είσοδο. Όταν τον ρώτησα για τη διαδικασία, πήγε να με εγγράψει σε ένα χοντρό τετράδιο που κρατούσε, μου είπε όμως ότι είμαι το νούμερο 110, ενώ στις παροχές δέχονται μόνο πενήντα άτομα ημερησίως. "Αδελφέ, δεν το βλέπω για σήμερα" μου είπε, "Ευχαριστώ" του είπα κι εγώ και έκανα μεταβολή.
Αυτή η εικόνα προφανώς ταιριάζει σε ευνομούμενη πολιτεία, την οποία κάποιοι ψυχοπαθείς ή αιώνιοι έφηβοι, όπως λέει η Σώτη Τριανταφύλλου σε εμβριθές άρθρο της, θέλουν να μετατρέψουν σε γυφτομαχαλά, με επεισόδια και τσαντήρια στην κεντρική πλατεία της πρωτεύουσας. Ίσα, μωρή Λονδρέζα.

ΥΓ. Μετά τα πρόσφατα γεγονότα στο Λονδίνο, αλλάζω τον τίτλο σε "Ce n'est pas possible" και την ακροτελεύτια φράση σε "Ίσα, μωρή Μονεγάσκα".

1 σχόλιο:

  1. Όχι...πες μου!...Έχω άδικο που δεν άντεξα άλλο, η ταπεινή επαρχιώτισσα, την AV;!-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή