Παρασκευή 27 Μαΐου 2011

ΜΗΝ ΚΟΙΤΑΣ ΤΗ ΒΟΥΛΗ, ΔΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ


Φωτογραφία της Ourania Charm

Πενήντα, εξήντα χιλιάδες μαζευτήκαμε στο Σύνταγμα. Όσοι βρεθήκαμε στην πλατεία νιώσαμε τι σημαίνει σύμπνοια, καλή διάθεση για τον διπλανό σου, αίσθηση ότι είσαι στην πόλη σου, που είναι και σπίτι σου. Πάνω απ' όλα όμως νιώσαμε την αμφιβολία για το πού πάμε, τον σκεπτικισμό ακόμη και για το νόημα της διαμαρτυρίας των "αγανακτισμένων". Ναι φίλοι μου, οι ίδιοι οι αγανακτισμένοι αμφισβητούν ή ακόμη και ειρωνεύονται την ίδια τους την αγανάκτηση ή μάλλον την προοπτική που δημιουργεί(;) αυτή η αγανάκτηση. Χαρακτηριστικό είναι ότι τα μπινελίκια και οι μούτζες έπεφταν βέβαια, κατά της Βουλής και των πολιτικών, μάλλον ανόρεχτα όμως και διεκπεραιωτικά. Ήταν στο στυλ "Άντε, να τους μουτζώσουμε κι αυτούς τους μαλάκες". Ο κόσμος, προφανώς, διαισθάνεται ότι όλοι αυτοί είναι τελειωμένοι και δεν έχει νόημα η περαιτέρω απαξίωσή τους. Από την άλλη όμως είναι εμφανής ο προβληματισμός για το τι μέλλει γενέσθαι. Πίσω από την αγανάκτηση και το χαριτωμένο τσαμπουκά, πίσω από τα όσα όμορφα αισθανθήκαμε, στον αέρα ήταν εμφανής η αγωνιώδης αμηχανία. Το αυθόρμητο, ως γνωστόν, από μόνο του δεν σε πάει πουθενά, παρά μόνο πίσω στο σπίτι σου.
Πενήντα ή εξήντα χιλιάδες είπα ότι βρεθήκαμε στην πλατεία. Αν το δούμε ανάποδα, περίπου δεκαπλάσιοι συμπολίτες μας είδαν τη συγκέντρωση μέσα από τα μάτια του Παπαδάκη και του Καμπουράκη το πρωί ή όσοι είναι του σκληρού νυχτερινού θεάματος και ακροάματος, μέσα από την αυστηρή ματιά του λεβέντη Τέρενς και του, κατά δήλωσή του, τηρούντος σκληρή πατριωτική γραμμή Παπαγιάννη. Παίξανε και τα βιντεάκια, πλάκωσε και η ρεπόρτερ του Σταρ "Ρε συ, πήγαν πλατεία και ήταν πολλοί κι αγανακτισμένοι", βγήκε και ο Σκάι και την παρουσίασε τη (γαμώ την) αγανάκτησή (μου) κάτι σαν πρωτοβουλία για την αναδάσωση της Πεντέλης και την ανακύκλωση ηλεκτρικών συσκευών. Ας μη χαιρόμαστε λοιπόν και τόσο, αλλά δεν χρειάζεται να το λέω. Όσοι βρεθήκαμε εκεί δεν είμασταν σκασμένοι στα γέλια, ένα χαμόγελο είχαμε μόνο. Πολύ ωραίο χαμόγελο, όμως πρέπει να πω.
Ραντεβού αύριο, για να ξαναδούμε την ταράτσα της Μεγάλης Βρετανίας από τη γωνία Αμαλίας και Βασιλίσσης Σοφίας. Είναι πάντα διδακτική αυτή η ματιά προς τα πάνω και προς τα πίσω.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου