Παρασκευή 20 Μαΐου 2011

ΜΟΝΟΙ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ


Επειδή μας τα' χουν κάνει τσουρέκια με τους λαθρομετανάστες, δηλώνω ότι σηκώνω τα χέρια ψηλά.
Πραγματικά θέλω να μπει τάξη στο ζήτημα,
να βουτάμε στα συντριβάνια μας μόνο εμείς, όταν θριαμβεύουμε στην μπάλα
να καθαρίσουν οι πλατείες,
να χέζουν μόνο οι σκύλοι μας και στις πλατείες και στα κατώφλια μας,
να κυκλοφορούν οι γυναίκες και τα παιδιά ελεύθερα και άφοβα,
να τους τρομοκρατούν μόνο οι ντόπιες συμμορίες (μπουνίδι απ' τον τόπο σου),
να ξαναγίνει η Αθήνα μας μια ασφαλής πόλη,
να αφήνουμε τα κλειδιά πάνω στις κλειδαριές,
να καταργήσουμε και τις κλειδαριές,
να βρίσκουμε όλοι δουλειές (τώρα που θα φύγουν οι μεροκαματιάρηδες από τα περιβόλια του Μαραθώνα),
να ξανακούσουμε ελληνικά στην πλατεία Βικτωρίας και στις πλατείες γενικώς,
να μαθαίνουν ακόμη καλύτερα ελληνικά τα παιδιά μας στα σχολεία χωρίς μετανάστες ώστε να αποδίδουν άριστα στα ιδιαίτερα μαθήματα που τα στριμώχνουμε απ' το Δημοτικό,
να αγοράζουμε τα Καλάσνικωφ στην Ομόνοια, χωρίς να βλέπουμε τις φάτσες των ασιατικών κακοποιών στοιχείων,
να ξαναπάρει ο Έλληνας έμπορας τη διακίνηση ναρκωτικών αποκλειστικά στα χέρια του,
να έχουμε ΜΟΝΟ οι Έλληνες δικαίωμα στην ανασφάλιστη εργασία.

Έτσι γουστάρουμε, ρε φίλε. Είμαστε τύποι μοναχικοί.

Είναι γεγονός. Να φύγουν. Τι θα γίνουμε όμως τότε χωρίς βαρβάρους;
Showdown, κύριοι.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου