Χαμός από ψύχραιμα, εκσυγχρονιστικά, φιλελεύθερα (με όλες τις σημασίες) μπλογκ εναντίον της επίσκεψης συμπαράστασης του Μίκη στην Κερατέα. Να συμφωνήσω ότι ο αγώνας της Κερατέας αποτελεί ένα αμφιλεγόμενο ζήτημα και σίγουρα δεν είναι δεδομένο ότι αποτελεί μορφή λαϊκής αντίδρασης στο διαπλεκόμενο και ανάλγητο κράτος. Θυμηδία επίσης μου προκάλεσε η άφιξη του Μίκη στο μπλόκο, εποχούμενου σε μαύρη "υπουργική" μερτσέντες. Μου θύμισε ελληνική ταινία του '60, όπου η πλούσια φτάνει στη φτωχογειτονιά με την "κούρσα" και την περικυκλώνει η μαρίδα. Από εκεί και πέρα όμως έχω να πω τα εξής.
- Η εμμονή ενός υπερήλικου να συμμετέχει, ακόμη και με τη φυσική παρουσία του, σε μία μαζική λαϊκή διαμαρτυρία, από μόνη της ως γεγονός θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται τουλάχιστον με σεβασμό. Αντίθετα, πολλοί είναι αυτοί που υπερέβησαν την καλώς νοουμένη κριτική και το 'ριξαν στη μικροπρεπή και αναδρομική λιβελογραφία. Ζήτησε λέει εκατομμύρια για την Πολιτιστική Ολυμπιάδα, συμμάχησε με τη "δεξιά" και λοιπές μαλακίες. Κατ´ αρχάς, ακόμη κι αν ζήτησε δισεκατομμύρια, μαγκιά του. Το πρόβλημα βρίσκεται σ' αυτούς που του τα έδωσαν, αν του τα έδωσαν (δεν το γνωρίζω). Για μένα η μουσική του αξίζει πολύ περισσότερα από τα όποια εκατομμύρια, ούτως ή άλλως. Οι κατηγορίες δε για συμμαχία με τη δεξιά προέρχονται από επίσης δεξιούς (τους πασόκους και τους φιλελεύθερους συμμάχους τους), οπότε καθίσταται μάλλον κωμική. Στο φινάλε, ντροπή. Ορθολογισταί άνθρωποι, να επιστρατεύουν πόλεμο λάσπης επιπέδου Αυριανής του '80.
- Είναι λέει και αντισημίτης. Εδώ, όντως o Ψηλός είναι κοντά στο φάουλ με κάτι ακραίες δηλώσεις, όμως υπάρχουν σοβαρά ελαφρυντικά, καθώς όσα έχει διαπράξει το Ισραήλ κατά τα τελευταία 50 και βάλε χρόνια δεν προδιαθέτουν και με τον καλύτερο τρόπο τον κόσμο για τους Εβραίους.
- Για μένα η πιο σωστή, τεκμηριωμένη και τελικά δίκαιη κριτική για την περίπτωση "Σπίθα" έγινε από έναν τύπο που έχει προκαλέσει αρκετές φορές τα ειρωνικά μου σχόλια. Από το στέλεχος του ΚΚΕ Μαΐλη (δεν θυμάμαι το μικρό του). Στο Ριζοσπάστη έγραψε ένα άρθρο, το οποίο βέβαια βρίθει κουκουεδίστικων τσιτάτων του κερατά, όμως το ρεζουμέ με βρίσκει σύμφωνο: Αποπροσανατολιτική η κίνηση Θεοδωράκη. Εστιάζει σε κακούς τραπεζίτες που συνωμοτούν εναντίον του έθνους, ενώ βέβαια όσα γίνονται με μνημόνια κ.λπ. (όχι μόνο στη χώρα μας) είναι παρεπόμενα των δομικών αναγκών του καπιταλισμού. Ο κουκουές του κερατά όμως, πίσω από την αυστηρή, μέσα στις κομματικές γραμμές κριτική του, βγάζει αγάπη για τον Μίκη. Όσοι του την έπεσαν σε ευτελές στυλάκι βγάζουν ένα άκρως αντιπαθές πρόσωπο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου