Άλλη μια απεργία στις 23 του μήνα. Ντουφεκιά στον αέρα, παρέλαση για την τιμή (πολλαπλώς ερμηνευόμενη) των συνδικαλιστών, πάει το μεροκάματο, προκάλυμμα για να τα σπάσουν αυθόρμητοι και στημένοι μαλάκες, πού πας ρε Καραμήτρο και πλείστες άλλες ενστάσεις.
Απάντηση: Είναι ωραία στην πορεία,
είναι μια καλή πράξη,
είναι αυθόρμητο και διασκεδαστικό,
το περπάτημα κάνει καλό.
Εντάξει, είναι επαναστατική γυμναστική, αλλά, ως γνωστόν, μετάλλιο χωρίς προπόνηση δεν θα κερδίσουμε ποτέ. Και με προπόνηση βεβαίως, μάλλον δεν θα δούμε άσπρη μέρα, αλλά υπάρχουν και τα παιδιά των παιδιών των παιδιών μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου