ΕΝΑ ΑΝΥΠΑΡΚΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ

Πριν από λίγους μήνες είχα διαβάσει ένα απολαυστικό άρθρο του Θανάση Χειμωνά, με το οποίο ξεσκέπαζε, που λέει και ο Ριζοσπάστης (χε, χε), το ρόλο Λαζόπουλου ως διασκεδαστή - προπαγανδιστή. Ανάμεσα σε αυτά που καταλόγιζε ο συγγραφέας στον "αριστερό" Λάκη ήταν και ένα παράδοξο φαινόμενο. Ξέχεζε στις παρλάτες του κατ' επανάληψη το ΛΑΟΣ, άφηνε όμως στο απυρόβλητο τη Χρυσή Αυγή. Σαν να λέμε, προσθέτω εγώ, ότι με χαλάει η μυρωδιά της λάντζας, αλλά δεν έχω πρόβλημα να βουτάω καθημερινά σε υπονόμους. 

Για να είμαστε όμως δίκαιοι, δεν είναι μόνο ο εθνικός μας κονφερασιέ που κρατάει αυτήν τη στάση. Γενικά, δύσκολα ακούω δημόσια κριτική κατά της Χρυσής Αυγής και τον σαφέστατο φυλετισμό της. Αντίθετα, ο γραφικός Άδωνις και ο μπόντυ μπίλντερ αρχηγός του γίνονται αντικείμενο σκληρής "αντιφασιστικής" κριτικής. Πώς εξηγείται το φαινόμενο;

Μήπως αυτό οφείλεται στο ότι η Χ.Α. έχει μειωμένη αποδοχή και δεν θέλουν οι δημοσιογράφοι και οι δημοσιολογούντες να στρέψουν τα φώτα της δημοσιότητας στο περιθωριακό αυτό γκρουπάκι; Αν όντως συμβαίνει αυτό, είναι μακριά νυχτωμένοι. Πολλοί νέοι άνθρωποι, από το σχολείο ακόμη, γοητεύονται από το λόγο και τις πρακτικές της και πυκνώνουν τις γραμμές της. Το να κάνουν κάποιοι ότι δεν βλέπουν αυτό που συμβαίνει, δεν νομίζω ότι βοηθάει στην αντιμετώπιση του φαινομένου.

Μια άλλη ερμηνεία είναι ο φόβος. Η κριτική στον "χαριτωμένο" μπουμπούκο είναι εκ του ασφαλούς. Πουλάμε αντιφασιστική ρητορεία και στη χειρότερη περίπτωση θα προκαλέσουμε τις υστερικές τσιρίδες του παραθυράτου Αδώνιδος. Τι γίνεται όμως με τη Χ.Α.; Το όνομα Περίανδρος σας λέει τίποτα; Η κάθοδος των Χρυσαυγιτών σε πορείες με εξοπλισμό (κράνη, ασπίδες κ.λπ.) μήπως βάζει τους πάντες σε δεύτερες σκέψεις, όταν πρόκειται να πουν κάτι εναντίον της; Κακώς, θα σου απαντήσουν, σκέφτεσαι έτσι. Ο μεν Περίανδρος έδρασε ως άτομο, ενώ οι ασπιδοφόροι απλά μιμούνται τους 300 του Λεωνίδα. Αυτά λένε κάποιοι. Εσείς τι λέτε;
Για να βοηθήσω την κρίση σας, παραθέτω απόσπασμα από σημερινή αναφορά της Χ.Α. στον Θανάση Χειμωνά:
«Το επιτηδευμένο τρυφερό παιδί των αστικών σαλονιών μάταια συναγελάζεται με τους πιστούς του Ολυμπιακού για να εισπράξει την αύρα τεστοστερόνης που του λείπει»

Πώς θα εκλαμβάνατε εσείς μια τέτοια αναφορά στο πρόσωπό σας;