Τετάρτη 9 Φεβρουαρίου 2011

AND JUSTICE FOR ALL

Ως γνωστόν τα μεγάλα λόγια μένουν από λάστιχο, όταν έρχεται η ώρα της πράξης. Ειδικά η λεγόμενη αξιοπρέπεια έχει υποφέρει τα πάνδεινα στη χώρα μας. Σε θεωρητικό επίπεδο για όλους είναι κορώνα στο κεφάλι τους, όλοι αξιοπρεπείς είναι. Όταν όμως σφίγγουν οι κώλοι, στα τέτοια τους και όπου αλλού τους είναι εύκαιρο την γράφουν.
Εργοδότες που ζητάνε τιμιότητα και σκληρή εργασία και από πίσω παίζουν τα μύρια όσα παιχνιδάκια με τους τσάτσους τους και τους διεφθαρμένους υπαλλήλους του δημοσίου, με τα λιγούρια της πολιτικής και πάει λέγοντας. Πολλοί μάλιστα κατέχουν και ΜΜΕ, που μας μπουμπουνίζουν καθημερινά με την ανάγκη να κάνουμε θυσίες για χάρη του συνόλου και το πόσο συνένοχοι είμαστε, επειδή αυτοί και οι "συνεργάτες" τους έχουν επαύλεις στην Εκάλη και καταθέσεις στην Ελβετία.
Συνάδελφοι, που στην πρώτη ευκαιρία καρφώνουν τον διπλανό τους πριν τους δώσει αυτός. Και καλά φίλοι, που όταν είναι να χάσουν έστω και μισό πόντο "κεκτημένων" εξυφαίνουν τα πιο απίθανα σχέδια, καθώς μάλιστα στο μυαλό τους και "χάρη μας κάνουν που μας ανέχονται". Αξιοπρεπείς κι αυτοί κι ας έχουν κάνει το ψέμα όχι σημαία ευκαιρίας, αλλά το 'χουν βάλει στάμπα στο κούτελο.
Μέσα σε όλους τους αξιοπρεπείς συμπατριώτες μας κορυφαίοι βέβαια είναι οι πολιτικοί μας. Εδώ η αξιοπρέπεια πιάνει Έβερεστ. Τελευταία περίπτωση πρώην υπουργός που απηλλάγη (λόγω παραγραφής) από κατηγορίες σχετικές με την απιστία κατά του Δημοσίου. Τι είπε ο αξιοπρεπέστερος των αξιοπρεπών. "Είναι πιθανό να επιστρέψω στην πολιτική". Πάλι καλά. Για πρώτη δήλωση ήταν συγκρατημένος. Την επόμενη φορά που θα καλέσει τους κολλητούς για να "τα πει" θα μιλήσει, υποθέτω, για επιστροφή στους πολιτικούς αγώνες. Έτσι, για να γουστάρουμε.

2 σχόλια:

  1. Τα λόγια είναι περιττά, αφιερωμένο στους απανταχού "αξιοπρεπείς"

    http://www.youtube.com/watch?v=VO8NMkwOSQ0

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Φαινόμενα σαν τα παραπάνω είναι ο κανόνας. Οι διαπιστώσεις πλέον έχουν γίνει από πολλούς και με το παραπάνω. Το δια ταύτα θα αργήσει λίγο..... Δυστυχώς η σήψη και το επικρατούν πολιτισμικό (κυρίως αυτό και όχι το πολιτικό-κοινωνικό κλπ. αντίστοιχό του) καθεστώς δεν επιτρέπουν αισιοδοξία. Εδώ για 100 ευρώ πολλοί θα πούλαγαν και τη μάνα τους στην εποχή των "παχιών αγελάδων". Φαντάσου τώρα που η βάρκα γέρνει και τα ποντίκια κοιτάζουν να σωθούν όπως όπως. Η προσπάθεια διαπαιδαγώγησης ατόμων που χρησιμοποιούν τέτοιες πρακτικές (και είναι πάρα πολλά...) αναλογεί με την προσπαθεια διδασκαλίας "savoir vivre" σε κανίβαλο. Έτσι έυκολα θα αφήσει το κοψίδι για να πιάσει μαχαιροπήρουνο; Η διαφορά της ελληνικής περίπτωσης με μερικές "άλλες" είναι ότι δεν έχουμε ακόμη καταλάβει δύο πολύτιμα προαπαιτούμενα-κουβέντες κλειδιά για τη λειτουργική συνύπαρξη ανθρώπων (έστω και στο παρών "σύστημα" που δεν σου αρέσει):
    α. ο τύπος συχνά κάνει την ουσία
    β. χρειάζονται κίνητρα ("ελκυσταί αξιών") για να αναπτυχθεί η εμπιστοσύνη μεταξύ ατόμων (δύσκολο αυτό σε κοινωνία "σογιών" και συμμοριών").

    ΑπάντησηΔιαγραφή