Δευτέρα 23 Αυγούστου 2010

ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ





Επιστροφή στην Αθήνα (κλαψ) και στο καπάκι σκάνε δυο υποθέσεις σεξουαλικής κακοποίησης παιδιών. Στη μία δράστης είναι αλλοδαπός, στην άλλη Έλληνας. Εννοείται ότι σε αυτές τις περιπτώσεις επανέρχεται στην επικαιρότητα το ζήτημα της ποινικής αντιμετώπισης τέτοιων εγκλημάτων, που φτάνει μέχρι και σε παράλογες, κατά τη γνώμη μου, κραυγές περί επαναφοράς της θανατικής ποινής. Αυτή θα ήταν η φυσιολογική εξέλιξη. Όμως όχι. Εδώ έχουν άλλη μία ευκαιρία να ξεράσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο τα κρυφά και φανερά φασιστοειδή, που εντρυφούν στην πατρίδα του ορθού λόγου και της δημοκρατίας.
Όλο το σκυλολόι των υπερήφανων εθνικιστών έδωσε για άλλη μια φορά τα ρέστα του, εστιάζοντας, προφανώς, στην υπόθεση του Αλβανού βιαστή και δολοφόνου μιας ενδεκάχρονης από τη Βουλγαρία. Αντίθετα, έκαναν γαργάρα την υπόθεση του Έλληνα που κακοποίησε εξάχρονο κοριτσάκι από την Αλβανία. Θα μου πείτε, τι περίμενες από ανεγκέφαλους και κομπλεξικούς. Προδήλως τίποτα διαφορετικό, απλά δεν παύω να εκπλήσσομαι και να εξοργίζομαι με τις τερατώδεις αρλούμπες που διάβασα σχετικά, καθώς μάλιστα είχα συμμετοχή σε σχετικό διάλογο στα σχόλια ειδησεογραφικού site. Το τι διάβασα ξεπερνάει και την πιο οργιώδη και νοσηρή φαντασία. Διαβάστε και θαυμάστε
- Οι Έλληνες και ειδικά οι μετανάστες δεν διαπράττουν τέτοια εγκλήματα λόγω της ελληνικής παιδείας (βλ. εντατικά μαθήματα φιλοσοφίας στα σκυλάδικα της εθνικής οδού). Ας ρίξουμε μια ματιά εδώ http://www.newstime.gr/?i=nt.el.article&id=26089 , για να διαπιστώσουμε ότι οι συμπατριώτες μας μερικές φορές ξεφεύγουν από το απολλώνειο πνεύμα.
- Οι μετανάστες μας στην Αμερική ήταν εξαρχής υποδείγματα κοινωνικής και επιχειρηματικής δράσης. Κάτι λεγόταν για τη βρωμιά και την παραβατικότητα που έφερναν από την πατρίδα τους στις αρχές του 20ου αιώνα, αλλά αυτά οφείλονται σε κακόβουλους και κομπλεξικούς Αγγλοσάξονες, Ιρλανδούς και λοιπούς Φράγκους, που συκοφάντησαν τον ελληνισμό της Αμερικής για να ανακόψουν τη ραγδαία επιχειρηματική του άνοδο (βλ. εστιάτορες). Έμπλεος υπερηφανείας ο εν λόγω κύριος εντυπωσιάζει περαιτέρω λέγοντας ότι οι Έλληνες στην Αμερική ήταν εξαρχής "πεντακάθαροι". Να σημειώσω εδώ ότι είχα πιάσει κουβέντα πρόσφατα με κάτοικο χωριού που ιδρύθηκε από πρόσφυγες μετά το '22 και είχε να λέει για το όμορφο έθιμο που επικρατούσε τότε στους ντόπιους της περιοχής να πλένονται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις, κάτι που είχε προκαλέσει εντύπωση στη γιαγιά της.
- Τα ποσοστά εγκληματικότητας που προέρχεται από μετανάστες είναι πολύ μεγαλύτερα, συγκρινόμενα με αυτά που αφορούν το γηγενή πληθυσμό. Εδώ φαίνεται ότι ο ρατσιστής βρίσκει το στέρεο έδαφος για να στηρίξει την παπαρολογία του σε "αντικειμενικά" στοιχεία. Ποια είναι όμως η πραγματικότητα; Λοιπόν, η εγκληματικότητα βρίσκεται σε συνάρτηση με το κοινωνικό status των εγκληματιών. Πολύ απλά στα κατώτερα μορφωτικά, οικονομικά και κοινωνικά στρώματα η εγκληματικότητα είναι πολύ υψηλότερη σε σχέση με τα ανώτερα. Αυτό δεν έχει να κάνει με την εθνικότητα. Οι μετανάστες εκ των πραγμάτων, υστερούν οικονομικά και εν πολλοίς μορφωτικά και κοινωνικά έναντι των ημεδαπών, δεν είναι λοιπόν παράξενο να εμφανίζουν λίγο έως πολύ αυξημένα ποσοστά παραβατικότητας και εγκληματικότητας. Σε όσους βιαστούν να πουν ότι ευθύνεται η ανοχή στην είσοδο και την παραμονή τους στη χώρα μας, απαντώ ότι κλείνουν τα μάτια σε μια απλή και διαχρονική πραγματικότητα. Εξαιρουμένων των πολέμων, ο μόνος παράγοντας μαζικής μετακίνησης και εγκατάστασης αλλοδαπών σε κάποια χώρα είναι η εξ αυτών κάλυψη πραγματικών κοινωνικών αναγκών. Σε απλά ελληνικά μετανάστες έχουμε γιατί τους χρειαζόμαστε. Χαρακτηριστικά αναφέρω ότι οι υπερήφανοι Έλληνες αγρότες είναι οι πρώτοι που ξεσηκώνονται ενάντια στις "σκούπες" της αστυνομίας, καθώς τους παίρνουν τους εργάτες γης (των τρεις κι εξήντα, για να μην ξεχνιόμαστε).
Κλείνω με μία αφόρητα, για κάποιους, μαρξίζουσα προσέγγιση, η οποία όμως είναι το μόνο ερμηνευτικό εργαλείο του θέματος της μετανάστευσης και της συνδεόμενης με αυτήν εγκληματικότητα. Στο πλαίσιο της ελεύθερης διακίνησης κεφαλαίων, εργατών και προϊόντων, στο πλαίσιο αυτού που είχε χαρακτηριστεί από τις αρχές του περασμένου αιώνα μονοπωλιακός καπιταλισμός και υπέρ-ιμπεριαλισμός η μετανάστευση είναι ποτάμι που δεν γυρίζει πίσω. Ή μάλλον ακολουθεί τον ρου του ποταμού που λέγεται σύγχρονος καπιταλισμός. Η ενσωμάτωση του Τρίτου Κόσμου στο καπιταλιστικό σύστημα δεν είναι δυνατόν να γίνει χωρίς την ελεγχόμενη ή ανεξέλεγκτη μετανάστευση. Ακόμη όμως κι αν αφήσουμε στην άκρη αυτήν την προσέγγιση, μια αναδρομή στην απώτερη ιστορία επιβεβαιώνει τον κανόνα. Όσοι πεινάνε ζητάνε φαϊ στην όποια γη της επαγγελίας είτε με ειρηνική είτε με βίαιαη μετανάστευση. Τα κλειστά σύνορα των εθνών-κρατών είναι χάρτινα όταν αντιπαρατίθενται με τους νόμους της πολιτικής οικονομίας , αλλά και της γριάς ιστορίας. Αυτά για να μην παραμυθιαζόμαστε.
Ποια είναι η λύση; Μια δίκαιη κοινωνία με μορφωμένους πολίτες, χωρίς ιδιοκτησία θα έλεγα αυθορμήτως. Επειδή όμως αυτό θα έκανε πολλούς απ' όσους διαβάζουν να χαμογελάσουν με συγκατάβαση ή να μουτζώσουν την οθόνη τους, ας το ελαφρύνω λίγο. Άμεση λύση η ενσωμάτωση στο πλαίσιο ενός κράτους δικαίου, ταυτόχρονα όμως με ισχυρό κοινωνικό χαρακτήρα.