Κυριακή 28 Νοεμβρίου 2010

ΑΠΟΚΑΛΥΨΕΙΣ


Ο Τζούλιαν Άσσαντζ, εκ των βασικών υπευθύνων του Wikileaks


Διαρροή απόρρητων εγγράφων από αμερικανικές υπηρεσίες στο Wikileaks. Από το BBC μέχρι τα εγχώρια blogs το γεγονός σχολιάζεται ως απόδειξη της δύναμης του διαδικτύου, ενώ κάποιοι, πιο ενθουσιώδεις, κάνουν λόγο για το τέλος της μυστικής διπλωματίας και των κρατικών στεγανών γενικότερα. Χωρίς να θέλω να φανώ μικρόψυχος απέναντι στους σταυροφόρους της ιντερνετικής διαφάνειας, θα ήθελα να διατυπώσω κάποιες σοβαρές επιφυλάξεις.
Πρώτα απ' όλα, σιγά τις αποκαλύψεις. Τα περισσότερα, αν όχι όλα, από αυτά που "αποκαλύπτονται" είναι ήδη γνωστά ή τουλάχιστον τα υποψιάζονται πολύ περισσότεροι από αυτούς που θα διαβάσουν τα κατεβατά στο Wikileaks. Αυτό περιμέναμε για να μάθουμε, για παράδειγμα, ότι ο Αχμαντινεζάντ παρομοιάζεται με τον Χίτλερ ή ότι οι Αμερικάνοι βομβαρδίζουν κάθε τρεις και λίγο αμάχους στο Αφγανιστάν; Ακόμη όμως και οι πιο σοβαρές αποκαλύψεις  τι επίδραση μπορεί να έχουν στην παγκόμια πολιτική σκηνή. Στην πιο προχωρημένη εκδοχή άντε και να πέσει ένας πρόεδρος. Επάναληψη δηλαδή της πτώσης Νίξον, που ως γνωστόν άλλαξε τον ρου της ιστορίας (μπουχαχα). Με άλλα λόγια, η όλη διαδικασία μπορεί πολύ απλά να εξυπηρετεί τα παιχνίδια ανταγωνισμού μέσα στους ίδιους κύκλους εξουσίας, την οποία υποτίθεται χτυπάνε οι ατρόμητοι διαχειριστές του Wikileaks.

Σε ένα άλλο επίπεδο ανάγνωσης η εξύμνηση της δύναμης του διαδικτύου, που γίνεται η δύναμη κρούσης εναντίον του κλειστού συστήματος εξουσίας, μάλλον δίνει άλλοθι ακριβώς σε αυτό το σύστημα. Κακά και στραβά υπάρχουν σίγουρα, όμως αυτά επιδέχονται επιδιόρθωση και σε καμία περίπτωση δεν απαλλασσόμαστε από το ίδιο το πλαίσιο εκδήλωσής τους, αφού αυτό ακριβώς είναι που επιτρέπει στους τολμηρούς να ξεμπροστιάζουν τις παρεκτροπές. Έχουμε, με άλλα λόγια άλλη μια ευκαιρία "αντισυμβατικού" ύμνου στην ελευθερία του δυτικού κόσμου και τη δεδομένη ηθική υπεροχή των φιλελεύθερων αξιών.

Συμπέρασμα:
Οι αποκαλύψεις δεν μπορούν να αλλάξουν τίποτα, όταν δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση για το σύστημα που καταγγέλλεται. Συνιστούν απλά έφραση αυτοαναφορικότητας. Κάτι παρόμοιο με τα μεσημεριανάδικα που αποκαλύπτουν ποιος την έπεσε σε ποια και γιατί χώρισε ο Ρέμος από την Μακρυπούλια. Άσε που η Τατιάνα είναι χάρμα ιδέσθαι, σε αντίθεση με το ξέπλυμα τον Τζούλιαν Άσαντζ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου