Κυριακή βράδυ και το δίλημμα είναι μεγάλο. Να αναφερθώ στον Ozzy ή στην ελληνική πολιτική πραγματικότητα; Σωστά μαντέψατε. Τα σημαντικά τα κρατάμε για τον εαυτό μας, τα δεύτερα τα κοινοποιούμε. Πάμε λοιπόν, με ένα πολιτικό κουίζ δύο ερωτήσεων.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1
Πολιτικό πρόσωπο, που έχει αναχθεί σε ίνδαλμα της ελληνορθοδόξου εκκλησίας, αλλά και της καθολικής τοιαύτης. Τέτοια προπαγάνδα υπέρ της εξομολόγησης έχω ν'ακούσω από τότε που πήγαινα κατηχητικό (ναι, το έκανα κι αυτό). Κάθε τρεις και λίγο βγαίνει στις ρούγες και στο βήμα της Βουλής, για να αυτομαστιγωθεί για τις περασμένες αμαρτίες του, τα κρίματα των δεκαετιών 80 και 90, τότε που είχε διορίσει τη μισή Αττικοβοιωτία, με έμφαση στο υπόλοιπο Αττικής. Μαζί με την κορμάρα του όμως μαστιγώνει και τα εκατομμύρια Έλληνες ρεμπεσκέδες, που τόσο εύκολα υπέκυπταν στα ρουσφετολογικά του θέλγητρα. Τώρα όμως, λέει, τέρμα αυτά που ήξερα και ξέρατε. Από δω και μπρος πνεύμα και ηθική. Επειδή μάλιστα το παραχέσαμε με τα βολέματα άχρηστων σε άχρηστες θέσεις, καλό θα ήταν να απολυθούν τα δύο τρίτα των εργαζομένων στο δημόσιο. Έτσι είναι. Μετάνοια με πράξεις, όχι με λόγια. Εννοείται βέβαια ότι ο ίδιος ως ηγετική μορφή του μετανοούντος πολιτικού προσωπικού θα διατηρήσει τη θέση του επιβλέποντος την όλη διαδικασία. Γιατί μου θυμίζει τα πρεζάκια, που κάθε τρεις και λίγο λένε ότι θα το κόψουν, αλλά μετά πάλι ζητάνε 5ο λεπτά για τυρόπιτα; Είναι δυνατόν κάποιος που ταύτισε την πολιτική του σταδιοδρομία με τις πελατειακές σχέσεις, να ταχθεί πραγματικά (όχι στα λόγια) στα στερνά του υπέρ της αξιοκρατίας και του εξορθολογισμού της διοίκησης; Στην καλύτερη των περιπτώσεων εννοεί ότι θα αλαφρώσει το δημόσιο, όχι βέβαια από τους άχρηστους, αλλά από τους άχρηστους για την κομματική πανούκλα, που και αυτός εκπροσωπεί.
Ποιος είναι:
α. Χαρίλαος Τρικούπης, β. Θόδωρος Δηλιγιάννης, γ. Δημοσθένης Βεργής, δ. Άλλος
ΕΡΩΤΗΣΗ 2
Πολιτική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι κοινωνικές - ταξικές αντιπαραθέσεις είναι ήσσονος σημασίας και υπερπροβάλλονται από εχθρούς του έθνους ή απλά ηλιθίους. Σύμφωνα με τους φορείς της ως άνω αντίληψης η οικονομική κρίση όχι μόνο δεν οξύνει τις ταξικές συγκρούσεις, αλλά ωθεί τους υπερήφανους Έλληνες να βγουν στους δρόμους όλοι μαζί (αγκαλιασμένοι κατά προτίμηση) και να σουλατσάρουν κρατώντας ελληνικές σημαίες, για να δείξουν πόσο Έλληνες είναι και πόσο αποφασισμένοι να φάνε λάχανο όλα τα σκουλήκια που εκεί στα υπόγεια της Λέσχης Μπόντυ-μπίλντεμπεργκ (γεια σου Θανάση*) εξύφαναν τη συνωμοσία για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Πρόσφατα μάλιστα ο Πιτσιρίκος, που κατά τα φαινόμενα έχει προσχωρήσει αναφανδόν στο κίνημα για να πάρουμε πίσω τη χώρα μας (και να την δώσουμε σε ποιον άραγε;) εμέμφθη όσους θεωρούν ότι τέτοια εθνεγερτικά καλέσματα είναι ασύμβατα με αριστερές ιδέες, υπενθυμίζοντας τις αναφορές του ΕΛΑΣ στην "πατρίδα", τον "πατριωτισμό" κ.λπ. Προφανώς θεωρεί ότι η Ελλάδα του 2010 έχει τα ίδια σημεία αναφοράς με την ελληνική ύπαιθρο του 1940.
Περί ποίου πολιτικού ιδεολογήματος πρόκειται;
α. Φασισμός, β. Εθνικοσοσιαλισμός, γ. Ελληνοχριστιανισμός, δ. Αναλφαβητισμός
* Νομίζω ότι ο Θανάσης Χειμωνάς εισήγαγε το συγκεκριμένο όρο.
ΕΡΩΤΗΣΗ 1
Πολιτικό πρόσωπο, που έχει αναχθεί σε ίνδαλμα της ελληνορθοδόξου εκκλησίας, αλλά και της καθολικής τοιαύτης. Τέτοια προπαγάνδα υπέρ της εξομολόγησης έχω ν'ακούσω από τότε που πήγαινα κατηχητικό (ναι, το έκανα κι αυτό). Κάθε τρεις και λίγο βγαίνει στις ρούγες και στο βήμα της Βουλής, για να αυτομαστιγωθεί για τις περασμένες αμαρτίες του, τα κρίματα των δεκαετιών 80 και 90, τότε που είχε διορίσει τη μισή Αττικοβοιωτία, με έμφαση στο υπόλοιπο Αττικής. Μαζί με την κορμάρα του όμως μαστιγώνει και τα εκατομμύρια Έλληνες ρεμπεσκέδες, που τόσο εύκολα υπέκυπταν στα ρουσφετολογικά του θέλγητρα. Τώρα όμως, λέει, τέρμα αυτά που ήξερα και ξέρατε. Από δω και μπρος πνεύμα και ηθική. Επειδή μάλιστα το παραχέσαμε με τα βολέματα άχρηστων σε άχρηστες θέσεις, καλό θα ήταν να απολυθούν τα δύο τρίτα των εργαζομένων στο δημόσιο. Έτσι είναι. Μετάνοια με πράξεις, όχι με λόγια. Εννοείται βέβαια ότι ο ίδιος ως ηγετική μορφή του μετανοούντος πολιτικού προσωπικού θα διατηρήσει τη θέση του επιβλέποντος την όλη διαδικασία. Γιατί μου θυμίζει τα πρεζάκια, που κάθε τρεις και λίγο λένε ότι θα το κόψουν, αλλά μετά πάλι ζητάνε 5ο λεπτά για τυρόπιτα; Είναι δυνατόν κάποιος που ταύτισε την πολιτική του σταδιοδρομία με τις πελατειακές σχέσεις, να ταχθεί πραγματικά (όχι στα λόγια) στα στερνά του υπέρ της αξιοκρατίας και του εξορθολογισμού της διοίκησης; Στην καλύτερη των περιπτώσεων εννοεί ότι θα αλαφρώσει το δημόσιο, όχι βέβαια από τους άχρηστους, αλλά από τους άχρηστους για την κομματική πανούκλα, που και αυτός εκπροσωπεί.
Ποιος είναι:
α. Χαρίλαος Τρικούπης, β. Θόδωρος Δηλιγιάννης, γ. Δημοσθένης Βεργής, δ. Άλλος
ΕΡΩΤΗΣΗ 2
Πολιτική αντίληψη, σύμφωνα με την οποία οι κοινωνικές - ταξικές αντιπαραθέσεις είναι ήσσονος σημασίας και υπερπροβάλλονται από εχθρούς του έθνους ή απλά ηλιθίους. Σύμφωνα με τους φορείς της ως άνω αντίληψης η οικονομική κρίση όχι μόνο δεν οξύνει τις ταξικές συγκρούσεις, αλλά ωθεί τους υπερήφανους Έλληνες να βγουν στους δρόμους όλοι μαζί (αγκαλιασμένοι κατά προτίμηση) και να σουλατσάρουν κρατώντας ελληνικές σημαίες, για να δείξουν πόσο Έλληνες είναι και πόσο αποφασισμένοι να φάνε λάχανο όλα τα σκουλήκια που εκεί στα υπόγεια της Λέσχης Μπόντυ-μπίλντεμπεργκ (γεια σου Θανάση*) εξύφαναν τη συνωμοσία για τη χρεοκοπία της Ελλάδας. Πρόσφατα μάλιστα ο Πιτσιρίκος, που κατά τα φαινόμενα έχει προσχωρήσει αναφανδόν στο κίνημα για να πάρουμε πίσω τη χώρα μας (και να την δώσουμε σε ποιον άραγε;) εμέμφθη όσους θεωρούν ότι τέτοια εθνεγερτικά καλέσματα είναι ασύμβατα με αριστερές ιδέες, υπενθυμίζοντας τις αναφορές του ΕΛΑΣ στην "πατρίδα", τον "πατριωτισμό" κ.λπ. Προφανώς θεωρεί ότι η Ελλάδα του 2010 έχει τα ίδια σημεία αναφοράς με την ελληνική ύπαιθρο του 1940.
Περί ποίου πολιτικού ιδεολογήματος πρόκειται;
α. Φασισμός, β. Εθνικοσοσιαλισμός, γ. Ελληνοχριστιανισμός, δ. Αναλφαβητισμός
* Νομίζω ότι ο Θανάσης Χειμωνάς εισήγαγε το συγκεκριμένο όρο.
Βρε Μανώλη, δεν μίλαγες καλύτερα για τον πρίγκιπα του σκότους;!;
ΑπάντησηΔιαγραφή