Παρασκευή 2 Ιουλίου 2010

ΦΟΙΤΗΤΙΚΑ ΧΡΟΝΙΑ (Ή ΜΗΠΩΣ ΝΗΠΙΑΚΑ;)


Λεωφορείο για το κέντρο. Λεωφορείο για Ζωγράφου. Η διαδρομή πάντα ίδια και διαφορετική.
Οι καφετέριες της Μασσαλίας. Τα αμφιθέατρα της Νομικής. Το γιαπί της Φιλοσοφικής.
Ματαιωμένα λόγια. Τσιγάρα και καφέδες.
Μεθύσια και εκδρομές. Μεθύσια και πάρτυ. Μεθύσια και αντίο.
Λόγια πολλά που χάθηκαν.Βλέμματα κοφτά που έμειναν.
Τα πάντα νομίζεις πιθανά, δεν έχεις τίποτα δικό σου.
Αποχαιρετισμοί σε στάσεις λεωφορείων.
Λόγια για το άπειρο, πυρετός κι αναμονή. Σφίξιμο στο στομάχι.
Το πλοίο φεύγει. Ο Πόρος έγινε κιόλας παρελθόν.
Δέκα μέρες που συγκλόνισαν τον κόσμο στην Πρωτοπορία, σε προσφορά.
Δούρα Ευρωπός και σημειώσεις - πρέπει να τις ψάξω - σκληρό ντοσιέ.
Τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται.
Κιθάρα που ποτέ δεν έμαθα.
Μόνος και όλοι έφυγαν. Πρέπει να τους προλάβω.
Φίλε, είμαστε πια στον γυρισμό...

5 σχόλια:

  1. Δυνατό άρθρο! Μου θύμισε την εμπειρία που είχα πριν πολλά - πολλά χρόνια, όπου έβλεπα πολλά όνειρα. Σε ένα από αυτά "βίωσα" τον φόβο μου για μια ψηλή για τα τότε σωματικά μου δεδομένα, όπου έπεσα και πέφτοντας είδα να περνά η σύντομη ζωή μου μπρος στα μάτια μου σαν καρέ από ταινία. Πριν προλάβω να αντιδράσω, γύρισα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Για ποια χρόνια μιλάμε ότι τα έζησες;

    Αν κι όσο να πεις, διαχρονικά είναι αυτά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. 1985-90. Τα δύο πρώτα χρόνια στη Νομική. Το 87 μετακομίσαμε Ζωγράφου. Δυστυχώς είναι διαχρονικά για να τα διαβάζουμε, περασμένα (μεγαλεία) όμως για όσους τα έζησαν. Τα καλά πράγματα μια φορά γίνονται. Ελπίζω η Οκτωβριανή Επανάσταση, να είναι εξαίρεση. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Και ο Μαλαμης να μας γελα απο τον Πυργετο

    ΑπάντησηΔιαγραφή